Dure auto's

Pak Gayung, woensdag 30 November 2011

We vertrekken vroeg, 7 uur, omdat we weten dat na ruim 60 km er een resort met zwembad, mooi gelegen aan de Nam Ngum, op ons wacht. Daar zijn we wel aan toe, een middagje lekker luieren.
Eerst nog 30 km slechte weg en stofhappen, dan verlaten we de weg nr 13. We merken wel dat , nu we Vientiane naderen, de armoede minder groot wordt. Stenen huizen gaan overheersen, er is ook meer bezigheid. Hier woont een andere etnische bevolkingsgroep, we gaan ons hier nog verder in verdiepen.
Er staan ook enorme villa’s, omheind door vergulde hekken en meerdere luxe auto’s (klasse Toyota Landcruiser en Range Rover) onder de carport. Waar komt deze luxe vandaan? Partijbonzen, maffia…?
Hutjes, zoals in de bergen, zien we nauwelijks meer. De Hmong bevolking inde bergen houdt zich van oudsher bezig met jacht een kleinschalige landbouw, veranderingen gaan langzaam. Bovendien zit er nog veel oud zeer vanwege politieke tegenstellingen.
Bij de afslag inkopen gedaan , we zien een groepje dames smullen van slakjes. Ze nodigen ons uit om mee te smikkelen: heel hard slurpen om het slakje uit de behuizing te krijgen. Joop gaat dit avontuur aan, Ali bedankt, net hersteld na een dagje lichte buikloop.
De provinciale weg waarover we nu rijden is prima, wat een verademing. Rust, nauwelijks verkeer en kilometers door ongerept woud. Om een uur komen we aan bij het resort, onze comfortabele kamer heeft een terras aan het zwembad en we zijn op dit moment de enige gasten. Ook van zo’n middag kunnen we heerlijk genieten. Mooie afwisseling, morgen naar de hoofdstad.
Groet, JA

Vientiane, donderdag 1 dec. 11

Verwend door het genoten natuurschoon vinden we deze weg naar Vientiane maar saai. Vlak, lange rechte stukken en links en rechts geoogste rijstvelden. Wat overblijft zijn gele stoppelvelden. We fietsen flink door, om half 12 rijden we Vientiane binnen. De laatste 10 km gaan over een drukke 6 baansweg, er zijn nu veel meer auto’s dan brommers. We blijven het onbegrijpelijk vinden, die vele dure auto’s in zo’n arm land. De villa’s onderweg worden steeds protsiger. Opvallend is verder het ontbreken van “blauw op straat”. We hebben ze tot nu toe alleen gezien als begeleider van een konvooi auto’s met bobo’s erin.
Vanmiddag maar eens rondwandelen in Vientiane.
Groet, JA