Nationale Feestdag

Vientiane, vrijdag 2 December 2011

Op weg naar de Mekong boulevard zien we 4, ons bekende, fietsers: Gerda en Johan en het jonge stel uit Hin Heup (Gerda en Jelmer). We spreken af ’s avonds samen te gaan eten. Wij lopen verder en komen langs een tempel, waar boven de tempelmuur vele torentjes uitsteken. Nieuwsgierig geworden gaan we dit eens nader bekijken. Het zijn monumentjes waarin urnen, met de as van overledenen, worden bewaard. Net als bij een graf staan naam, geboorte- en overlijdensdatum aangegeven, soms een foto er bij.
We slenteren over de Mekong boulevard, de Mekong is niet zichtbaar i.v.m. een dijk, en pakken een terrasje. Terug zien we tegenover het hotel een warenhuis. Aangezien we dol zijn op markten, supermarkten en warenhuizen in het buitenland gaan we een kijkje nemen. We zien bij binnenkomst ongelofelijk kitscherige kerstspullen, we worden er een beetje lacherig van. ’s Avonds bij een Indiaas-Maleisisch restaurantje gegeten en gezellig gekletst. We spreken af om, indien mogelijk, samen met de slaapbus naar Pakse te rijden, 700 km verder naar het zuiden. We willen de reis zaterdagochtend boeken, vrijdag is het de Nationale feestdag. Er is dan veel gesloten.
Vanmorgen eerst maar weer eens een paar kilootjes was weggebracht, het huishouden gaat tenslotte gewoon door. In LP staat een fietsroute door Vientiane aangegeven. De lengte bedraagt ongeveer 7 km, we besluiten de route lopend te gaan doen. We hoeven dan niet steeds om onze fietsen te denken als we iets willen bekijken. Er zijn toch veel boekingsbureautjes open en laten ons voorlichten over de mogelijkheden voor het gewenste vervoer naar Pakse. We komen tot de ontdekking dat in de slaapbus geen fietsen worden meegenomen. We zullen dus met een zitbus, wel ’s nachts, naar Pakse moeten reizen. De fietsen gaan dan bovenop de bus.
Al wandelend verbazen we ons over de enorme wirwar van elektriciteitskabels, die in de straten hangen.
Men is in dit land nog steeds bezig het kabelnet uit te breiden. Veel stadjes en dorpen hebben nog maar sinds kort elektriciteit, anderen nog helemaal niet. Laos (China) werkt hard aan waterkrachtcentrales, men wil de energieleverancier voor deze regio worden.
Na de lunch lopen we over de Thanon Lan Xang (Champs Elysee) naar de Patuxai (Arc de Triomphe).
We klimmen naar boven en hebben een uitzicht over heel Vientiane. Opvallend is het ontbreken van hoog bouw (nog wel), het hoogste gebouw heeft niet meer dan 10 verdiepingen. Vientiane doet aan als een provinciale stad, de Franse invloed is nog groot, veel wordt mede in het Frans aangegeven.
Er zijn erg veel buitenlandse eethuisjes, vooral Franse, maar ook Deens en Belgisch (Moules-Frites!).
Ons hotel staat in de Chinese wijk en we hebben weer geproefd van de Chinese patatten, gefrituurde aardappelschijfjes op een stokje, pittig gekruid. Terwijl we hierop staan te wachten, komt er een armelijk gekleed jongetje op blote voeten vragen of hij ook een stokje mag. Hij geeft aan veel honger te hebben, probeer dat maar eens te weigeren…
We gaan straks bij eenVietnamees restaurant eten. O ja, van festiviteiten op deze Nationale feestdag hebben we niets gemerkt, er is alleen minder verkeer dan gisteren.
Groet, JA