Slowboat
Door: ali/joop
Blijf op de hoogte en volg Joop en Ali
19 November 2011 | Laos, Muang Pakbèng
Pak Beng, 17 November 2011
Rondom 10 uur begeven we ons richting vertrekplaats van de slowboats. In de boot, die we herkeenen aan het nummer op ons kaartje, zitten al enkele mensen. Bij navraag blijkt dat wij ons kunnen inschepen. De fietsen worden adequaat boven op de boot vastgebonden. Tot onze verrassing blijken er in de boot comfortabele (oude) autobusstoelen te zijn gemonteerd. Dus niet de harde banken zoals verwacht. Ali hoeft haar opblaaskussen niet te gebruiken. Anderen hebben een zitkussentje gekocht in de hoofdstraat en gebruiken deze uiteindelijk als hoofdkussen. De ontwikkelingen gaan hier snel, in tegenstelling tot onze informatie is er ook een toilet aan boord. Na veel gedoe en papierwerk is het bijna 12 uur als we vertrekken. De boot zit helemaal vol, er vaart nog een tweede boot mee. Eerder zijn er al meerdere privéboten vertrokken. Laos is erg in. Na ruim een uur volgt er een tussenstop, er moeten weer een aantal bureaucratische handelingen worden verricht. We vervolgen de bootreis door een mooi, ongerept landschap. Er is weinig activiteit, we zien af en toe een dorpje, vissers en koeien langs de oever. Een enkele keer worden we voorbijgeraasd door een speedboot, inzittenden dragen helm en zwemvest. In minder dan 7 uur vaar je van Pak Beng naar Luang Prabang, de slowboat doet dit in 2 dagen. Als we Pak Beng bereiken is het al bijna donker, schemertijd kent men hier niet. Bij de aanlegplek (omhoog klauteren naar het dorp) is het een drukte van belang. Laotianen staan de mensen op te wachten om bagagestukken op te pakken en naar boven te slepen ( ze proberen hier een slaatje uit te slaan, van hun kant begrijpelijk).
Je bent de boot nog niet af of je wordt belaagd door guesthouse-aanprijzers. We belanden uiteindelijk in een basic guesthouse ( de door hen getoonde foto’s zijn wel erg geflatteerd), maar de bedden zijn schoon. We mogen niet klagen, gisteren kon het dorp het aantal gasten niet aan en werden er toeristen in de tempel ondergebracht. We zijn blij dat we morgen weer kunnen fietsen, de toeristenstroom gaat per boot verder naar Luang Prabang, wij gaan naar het noorden.
Groet, JA
Rondom 10 uur begeven we ons richting vertrekplaats van de slowboats. In de boot, die we herkeenen aan het nummer op ons kaartje, zitten al enkele mensen. Bij navraag blijkt dat wij ons kunnen inschepen. De fietsen worden adequaat boven op de boot vastgebonden. Tot onze verrassing blijken er in de boot comfortabele (oude) autobusstoelen te zijn gemonteerd. Dus niet de harde banken zoals verwacht. Ali hoeft haar opblaaskussen niet te gebruiken. Anderen hebben een zitkussentje gekocht in de hoofdstraat en gebruiken deze uiteindelijk als hoofdkussen. De ontwikkelingen gaan hier snel, in tegenstelling tot onze informatie is er ook een toilet aan boord. Na veel gedoe en papierwerk is het bijna 12 uur als we vertrekken. De boot zit helemaal vol, er vaart nog een tweede boot mee. Eerder zijn er al meerdere privéboten vertrokken. Laos is erg in. Na ruim een uur volgt er een tussenstop, er moeten weer een aantal bureaucratische handelingen worden verricht. We vervolgen de bootreis door een mooi, ongerept landschap. Er is weinig activiteit, we zien af en toe een dorpje, vissers en koeien langs de oever. Een enkele keer worden we voorbijgeraasd door een speedboot, inzittenden dragen helm en zwemvest. In minder dan 7 uur vaar je van Pak Beng naar Luang Prabang, de slowboat doet dit in 2 dagen. Als we Pak Beng bereiken is het al bijna donker, schemertijd kent men hier niet. Bij de aanlegplek (omhoog klauteren naar het dorp) is het een drukte van belang. Laotianen staan de mensen op te wachten om bagagestukken op te pakken en naar boven te slepen ( ze proberen hier een slaatje uit te slaan, van hun kant begrijpelijk).
Je bent de boot nog niet af of je wordt belaagd door guesthouse-aanprijzers. We belanden uiteindelijk in een basic guesthouse ( de door hen getoonde foto’s zijn wel erg geflatteerd), maar de bedden zijn schoon. We mogen niet klagen, gisteren kon het dorp het aantal gasten niet aan en werden er toeristen in de tempel ondergebracht. We zijn blij dat we morgen weer kunnen fietsen, de toeristenstroom gaat per boot verder naar Luang Prabang, wij gaan naar het noorden.
Groet, JA
-
19 November 2011 - 11:04
Margreet:
oh, was ik maar daar ! De kou is weer in het land, de kille decemberdagen komen er weer aan. De "gezellige" sinterklaas-etalages zijn weer gevuld met walgelijke kadootjes, de kunstkerstbomen staan al weer bij Blokker lelijk te wezen..............Gaan vanvond naar het "lieflijke" Franeker, eens een keer wat anders dan een zondagmiddag bij onze zeurderige moeders... Wat is het leven toch mooi in Nederland.
Heel veel plezier daar en geniet volop. Wij genieten van jullie verhalen.
liefs,
Jan en Margreet -
19 November 2011 - 21:51
Joke:
Hoi Joop en Ali, ook in duitsland is het alweer volop "kerst".
Ben met Henny, Angela en Chris,Henry en Moniek naar Oldenburg geweest.
Daar kreeg ik dan ook je mail, maar heb toen niet gereageerd.
Op de computer kan je toch alles beter zien, dan op de telefoon.
Het was vandaag nogal mistig en kon soms maar 50 meter zien, dus al met al heel vervelend rijden, ben blij dat we goed zijn thuis gekomen.
Richard had dienst en aan het werk die ko niet mee.
Zo te zien was jullie zicht beter.
Wel lekker die stoelen, wat een onverwachtse verassing voor jullie, dus Ali helaas geen massage, hebben je billen niet nodig :-), vele knuffels doei he xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
