Over de Mekong

HouayXai, woensdag 16 November 2011

Vanochtend, na een verlaat ontbijt op het hooggelegen terras van het Nam Khong Riverside Hotel, de rest van de ochtend luierend doorgebracht op ons fraai gelegen balkon aan de Mekong. Tegen 12 uur uitgecheckt, geluncht in het dorp, de was gehaald en ons over laten zetten naar Laos. Daar langs het Immigration Office om een 30 dagen visum te kopen. Dat gebeurt nogal bureaucratisch. We vullen eerst de nodige formulieren in en leveren deze met de paspoorten en pasfoto in bij een beambte. Zij controleert de formulieren en schrijft het een en ander in een groot boek. Paspoort en formulier worden doorgegeven aan een tweede beambte. Hij verricht ook enkele handelingen en legt vervolgens de paspoorten op een derde bureau waaraan niemand zit. De eerste beambte geeft aan dat we even moeten wachten. Na enige tijd komt een geüniformeerde douanebeambte het kantoor binnen en neemt plaats aan het lege bureau, verricht ook enkele handelingen en geeft de passen weer terug aan de eerste beambte. Nu nog 2* $35,- en we hebben de visa binnen. Al met al toch ruim een half uurtje werk. We zijn de enige binnenkomende toeristen, je moet er niet aan denken dat er een groep gelijktijdig aankomt. Dit schijnt ’s morgens voor vertrek van de slowboat naar Luang Prabang nogal hectische taferelen op te kunnen leveren.
Onze passen worden vervolgens door de douane gecontroleerd op de juiste stempels. Omdat we op dat moment de enige binnenkomers zijn, houdt hij ons aan de praat. Hij wil graag weten waar we in Laos gaan fietsen en geeft nog aan hoe we eventueel het visum kunnen verlengen. Daarna wenst hij ons nog een plezierig verblijf in Laos.
Als eerste langs een ATM om kippen( dit is de Laotiaanse munteenheid) te pinnen, dit gaat per miljoen.
Even verderop intrek genomen in het Oudomphone guesthouse, een goede accommodatie.
Daarna naar het ticketoffice om kaartjes te kopen voor het vervoer per slowboat naar Pak Beng. Op de vertrekplaats van de slowboats worden ook vrachtwagens de Mekong overgezet, vice versa. Dit gebeurt op grote pontons, 4 vrachtwagens per keer. Met veel belangstelling hebben we dit vanaf een terrasje aanschouwd. Een drukte van belang, de vrachtwagens rijden de route Thailand-Laos-China. De Chinezen hebben de doorgaande weg door Laos gefinancierd.
Op de terugweg naar het hotel spotten we nog een bijzondere, voor ons onbekende, vogel.
De eerste avondmaaltijd in Laos heeft prima gesmaakt, net als het Lao Beer trouwens.
Morgen een lange bootreis voor de boeg, naar verluid zijn de banken erg hard.
Groet, JA