De kajak

Koh Lipe, donderdag 26 Januari 2012

We blijven in onze bungalow, up-graden zou alleen maar verspilling van geld betekenen, Ali kent wel andere bestedingsdoelen. Het ontbijtbuffet is uitstekend, alles wijst op een dag van “Zwitserleven”.
We melden ons rond half 10 bij het kajak-verhuurbedrijf, zien geen kajak liggen en de eigenaar verschrikt kijken. Hij heeft “onze” kajak eerst voor een uurtje verhuurd en de kajak zou terug moeten zijn. Naarstig wordt de zee afgespeurd, echter nergens een kajak te bekennen. Hij gaat telefoneren, kijkt eerst sip en later vrolijk, hij heeft een kajak kunnen ritselen elders. Hij gaat met motor-zijspan combinatie weg en komt 10 minuten later opgeladen met kajak terug. We kunnen vertrekken en hebben er zin in. Het waait weliswaar en er staan leuke golven, maar dat hoeft de pret niet te drukken. Dat ligt wat anders met het vaargedrag van de kajak. Nu zijn we geen experts, maar dit is niet de eerste keer dat we in een kajak zitten. Deze schuit wil steeds van richting veranderen, alleen als we achteruit varen gaat het goed. Ook vinden we het vreemd dat we de rugsteuntjes zoveel moeten bijstellen en nog zitten we niet optimaal, er is ruimtegebrek voor de voeten. Ali zegt nog: “Verwisselen we misschien de voor- en achterkant?” Natuurlijk niet, de naam staat altijd voor op de boot, kijk maar naar de Longtails! We worstelen met het onding verder en besluiten toch maar het andersom te proberen. De rugsteunen worden opnieuw ingesteld op de nieuwe posities en ja, hoor, we gaan er vandoor als een speer. Onderweg schiet Ali regelmatig in de lach en zegt dat dit als “Andersom kajak” wordt toegevoegd aan het rijtje “Verloren caravan en vergeten fietstassen”. We maken een rondje Koh Lipe en leggen onderweg aan bij een intiem strandje. Joop strandjut hier zo waar een duikbril, dus ook het onderwaterleven wordt bestudeerd. Nog nooit hebben we direct vanaf het strand zeewater gezien dat zo glashelder is. Halverwege het eiland leggen we aan voor de lunch, lopen nog even door het piepkleine dorpsstraatje “Walking Street”, Ali schaft zich enkele haarbanden aan (al die speldjes zijn steeds zo’n gedoe). Ze begint er nu steeds meer als een oudere backpacker uit te zien. We varen langs twee onbewoonde eilandjes, Koh Usen en Koh Kra, bij de laatste luieren we nog een uurtje op het strand.
Het is half 6 als we de kajak inleveren en drinken een koel biertje tot besluit. Eind goed, al goed.
Morgen snorkelen, alles wordt voor ons geregeld en er is begeleiding.
Groet, JA