De kajak
Door: ali/joop
Blijf op de hoogte en volg Joop en Ali
27 Januari 2012 | Thailand, Bangkok
Koh Lipe, donderdag 26 Januari 2012
We blijven in onze bungalow, up-graden zou alleen maar verspilling van geld betekenen, Ali kent wel andere bestedingsdoelen. Het ontbijtbuffet is uitstekend, alles wijst op een dag van “Zwitserleven”.
We melden ons rond half 10 bij het kajak-verhuurbedrijf, zien geen kajak liggen en de eigenaar verschrikt kijken. Hij heeft “onze” kajak eerst voor een uurtje verhuurd en de kajak zou terug moeten zijn. Naarstig wordt de zee afgespeurd, echter nergens een kajak te bekennen. Hij gaat telefoneren, kijkt eerst sip en later vrolijk, hij heeft een kajak kunnen ritselen elders. Hij gaat met motor-zijspan combinatie weg en komt 10 minuten later opgeladen met kajak terug. We kunnen vertrekken en hebben er zin in. Het waait weliswaar en er staan leuke golven, maar dat hoeft de pret niet te drukken. Dat ligt wat anders met het vaargedrag van de kajak. Nu zijn we geen experts, maar dit is niet de eerste keer dat we in een kajak zitten. Deze schuit wil steeds van richting veranderen, alleen als we achteruit varen gaat het goed. Ook vinden we het vreemd dat we de rugsteuntjes zoveel moeten bijstellen en nog zitten we niet optimaal, er is ruimtegebrek voor de voeten. Ali zegt nog: “Verwisselen we misschien de voor- en achterkant?” Natuurlijk niet, de naam staat altijd voor op de boot, kijk maar naar de Longtails! We worstelen met het onding verder en besluiten toch maar het andersom te proberen. De rugsteunen worden opnieuw ingesteld op de nieuwe posities en ja, hoor, we gaan er vandoor als een speer. Onderweg schiet Ali regelmatig in de lach en zegt dat dit als “Andersom kajak” wordt toegevoegd aan het rijtje “Verloren caravan en vergeten fietstassen”. We maken een rondje Koh Lipe en leggen onderweg aan bij een intiem strandje. Joop strandjut hier zo waar een duikbril, dus ook het onderwaterleven wordt bestudeerd. Nog nooit hebben we direct vanaf het strand zeewater gezien dat zo glashelder is. Halverwege het eiland leggen we aan voor de lunch, lopen nog even door het piepkleine dorpsstraatje “Walking Street”, Ali schaft zich enkele haarbanden aan (al die speldjes zijn steeds zo’n gedoe). Ze begint er nu steeds meer als een oudere backpacker uit te zien. We varen langs twee onbewoonde eilandjes, Koh Usen en Koh Kra, bij de laatste luieren we nog een uurtje op het strand.
Het is half 6 als we de kajak inleveren en drinken een koel biertje tot besluit. Eind goed, al goed.
Morgen snorkelen, alles wordt voor ons geregeld en er is begeleiding.
Groet, JA
We blijven in onze bungalow, up-graden zou alleen maar verspilling van geld betekenen, Ali kent wel andere bestedingsdoelen. Het ontbijtbuffet is uitstekend, alles wijst op een dag van “Zwitserleven”.
We melden ons rond half 10 bij het kajak-verhuurbedrijf, zien geen kajak liggen en de eigenaar verschrikt kijken. Hij heeft “onze” kajak eerst voor een uurtje verhuurd en de kajak zou terug moeten zijn. Naarstig wordt de zee afgespeurd, echter nergens een kajak te bekennen. Hij gaat telefoneren, kijkt eerst sip en later vrolijk, hij heeft een kajak kunnen ritselen elders. Hij gaat met motor-zijspan combinatie weg en komt 10 minuten later opgeladen met kajak terug. We kunnen vertrekken en hebben er zin in. Het waait weliswaar en er staan leuke golven, maar dat hoeft de pret niet te drukken. Dat ligt wat anders met het vaargedrag van de kajak. Nu zijn we geen experts, maar dit is niet de eerste keer dat we in een kajak zitten. Deze schuit wil steeds van richting veranderen, alleen als we achteruit varen gaat het goed. Ook vinden we het vreemd dat we de rugsteuntjes zoveel moeten bijstellen en nog zitten we niet optimaal, er is ruimtegebrek voor de voeten. Ali zegt nog: “Verwisselen we misschien de voor- en achterkant?” Natuurlijk niet, de naam staat altijd voor op de boot, kijk maar naar de Longtails! We worstelen met het onding verder en besluiten toch maar het andersom te proberen. De rugsteunen worden opnieuw ingesteld op de nieuwe posities en ja, hoor, we gaan er vandoor als een speer. Onderweg schiet Ali regelmatig in de lach en zegt dat dit als “Andersom kajak” wordt toegevoegd aan het rijtje “Verloren caravan en vergeten fietstassen”. We maken een rondje Koh Lipe en leggen onderweg aan bij een intiem strandje. Joop strandjut hier zo waar een duikbril, dus ook het onderwaterleven wordt bestudeerd. Nog nooit hebben we direct vanaf het strand zeewater gezien dat zo glashelder is. Halverwege het eiland leggen we aan voor de lunch, lopen nog even door het piepkleine dorpsstraatje “Walking Street”, Ali schaft zich enkele haarbanden aan (al die speldjes zijn steeds zo’n gedoe). Ze begint er nu steeds meer als een oudere backpacker uit te zien. We varen langs twee onbewoonde eilandjes, Koh Usen en Koh Kra, bij de laatste luieren we nog een uurtje op het strand.
Het is half 6 als we de kajak inleveren en drinken een koel biertje tot besluit. Eind goed, al goed.
Morgen snorkelen, alles wordt voor ons geregeld en er is begeleiding.
Groet, JA
-
27 Januari 2012 - 13:11
Joke:
He Joop en Ali, wat een gedoe he om een kajak, maar je hebt er tenminste een duikbril aan overgehouden. Kan het de mijne zijn die ik jaren geleden verloren heb ;-) hihi leuk hoor zie alles zo voor me en ben slap van het lachen, die boten toch.
Het ziet er allemaal wel heel erg mooi uit en begin nu toch wel op een gezonde manier jaloers te worden. Ik al blij met een kleine zonnestraal vandaag en dan zie ik jullie strand, heerlijk.
Genieten jullie nog maar even lekker van het luieren en experimenteren, vele knuffels xxxx -
28 Januari 2012 - 18:13
Henk :
Dag joop, dag Ali, in een eerdere fotoreportage was er een Rara raadsel, dat is nog niet opgelost.
Joop's zoektocht naar de paarse krokodil heeft nog niet geleid tot een gewenst vindresultaat.
Het is wel bijzonder soort kayak, gezien de foto's lijkt het meer op een beachkayak, dan op een seakayak. is het eigenlijk wel de bedoeling om met dit voer/vaartuig op zee te gaan experimenteren.
Na wekenlange fietstochten en navigatie acties lijkt me de kayak nou/nu niet een passend device.
Jiskefet en Creatief met kurk hierover benaderd ook zij weten echt niet wat dit voor gedoe is. Wel een suggestie binnengekomen van Jiskefet: Joop kan daar terecht voor een proefperiode in SintHubertusberg zodra jullie weet terug zijn . Ze zullen de directrice en ook het zustertje op de hoogte brengen van jouw plannen.
Hier in de MHeerd begint de winterkou te komen het wordt waarschijnlijk deze nacht al min één graden. Joke wordt benaderd om alvast een vooronderzoek te doen bij SintHubertushoeve.
Ali en Joop fantastische voortzetting gewenst en tot de volgende keek
Groet van Henk en van Liesbeth
-
28 Januari 2012 - 21:36
Henk:
Dag Joop,
Zojuist bericht ontvangen van de directrice van SintHubertusberg. Wij hebben daar
veel ouderwetse strandligstoelen. Wij gebruiken ze om denkvaardigheid en handvaardigheid te combineren bij de bewoners. De worsteling van Joop met de blauwe kajak lijkt wel op de worsteling van bewoners van Sint Hubertusberg met het opzetten van de houten ligstoelen.
De directrice en de zuster zullen daar als hulp / deskundige bij assisteren.
Hartelijke groet en tot het volgende bericht.
Henk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
