Phnom Penh

Phnom Penh, woensdag 21 December 2011

Phnom Penh is een aangename stad om in te verblijven. Er zijn brede boulevards, er is veel groen en de vele terrasjes en restaurantjes zijn zeer uitnodigend. Wat opvalt is dat de binnenstad goed schoon wordt gehouden. Phnom Penh werd de parel van Zuidoost Azië genoemd en is hard op weg dit weer te worden.
De binnenstad is relatief klein en goed te belopen. Het verkeer is wel druk, maar op de fiets heel goed te doen. Er wordt nu veel gebouwd, voornamelijk hoogbouw, winkels en kantoren. Aan de overkant van de rivier, de Tonle Sap, worden vooral duurdere appartementencomplexen gebouwd. Cambodja is een arm en corrupt land. Dit uit zich in grote tegenstellingen. Veel bedelaars, die een of meerdere ledematen missen en vele superdure auto’s. Sociale voorzieningen zijn er niet, dus als je niet kan werken ben je aangewezen op bedelen. Ook lopen er veel, vooral jongeren soms nog kinderen, met prullaria te koop.
Openbaar vervoer wordt verzorgd door Tuk-Tuk’s en brommertjes. Ook de toeristen zijn hier op aangewezen, de prijzen die nu gevraagd worden zijn extreem ( tot wel 10 keer over de kop). Net als in Laos zijn de prijzen voor de toerist sterk verhoogd, hierdoor is het duurder dan in Thailand. We zien onze bijdrage maar als een soort ontwikkelingswerk. De Aziaat gaat er hier vanuit dat als je hier als toerist kan komen, je ook geld genoeg hebt om die prijzen te betalen en dat is ook zo. Een politieman bv verdient ongeveer $40 per maand. Het is toegestaan er bij te klussen, vaak beheren ze een parking voor brommers/fietsen of constateren “overtredingen”. Betaling a contant verdwijnt in eigen zak.
Maandagmiddag hebben we een gedeelte van de City-tour gewandeld en zijn bij de nieuwe, air-conditioned markthal geweest en in een groot warenhuis. Hier heeft Ali een nieuw “origineel” bandje aan haar Rado-horloge laten zetten, ziet er weer uit als nieuw. Gelijk maar een Radootje er bij gekocht, goedkoop en niet van echt te onderscheiden. Van dat soort dingen kan Ali heel erg blij worden.
Maandag zijn we ook verkast in ons hotel van achter naar voor en hebben nu een kamer met balkon en uitzicht op een leuk straatje. Aangezien we ook een koelkastje hebben, kunnen we ons eigen terrasje creëren
Dinsdagmiddag, na het bezoek van de Killing Fields, geen zin meer om ons te vermaken in de stad. We zijn op de fiets naar Choeng Ek gegaan, op de heenweg een verkeerde afslag gepakt en daardoor ruim 15 km omgereden. Hierdoor goed kennis kunnen maken met het verkeer in en om PP. Prima te doen voor ons.
Woensdag hebben we ons actief op de stad gestort, we gebruiken onze fiets als vervoermiddel. Joop is het beu steeds benaderd te worden met “ Tuk-Tuk Sir?” en dan te moeten onderhandelen over de prijs. Zeker als de begin vraagprijs exorbitant is. Afdingen is leuk, maar dit is gênant.
We beginnen ’s ochtends in het Royal Palace complex. Volledig ommuurd, prachtige tuinen, Beatrix woont, hierbij vergeleken, nogal modaal. Slechts een gedeelte van het complex is voor het publiek open gesteld. De meest opvallende gebouwen zijn de troonzaal en de Zilveren Pagode. Deze wordt zo genoemd omdat de vloer bestaat uit puur zilveren tegels, 1 kg per stuk, er liggen 5000 tegels. Pronkstuk is een grote, puur gouden, Boeddha bedekt met diamanten. Ongelooflijk kostbaar. Tijdens het regime van de Khmer Rouge had de koning huisarrest en heeft dit beeld ergens in zijn paleis verstopt.
Daarna op de fiets naar de Russische Markt, hier is van alles te koop. De markt, Phsar Toul Tom Poung, dankt de naam aan de Russen, die tijdens de 80-er jaren de belangrijkste groep buitenlanders was in PP, en hier inkopen gingen doen. Niets gekocht, wel geluncht. Daarna het Nationale Museum bezocht, met een unieke collectie uit Angkor Wat. Een goede basis voor ons bezoek aan dit tempelcomplex.
Nog op een terrasje een Happy hour gevierd, morgen met de bus naar Siem Reap.
Groet, JA