Slomig

Don Khong, maandag 12 december 2011

Vandaag is onze laatste hele dag in Laos. Volgens de Lonely Planet is slaperig (sloom) een goede karakterisering voor de Laotiaanse provincieplaats. Muang Khong, daar zitten we nu, spant volgens LP de kroon. Alles gaat hier net zo snel (dus langzaam) als een bootje die peddelend tegen de stroom van de Mekong opvaart. We passen ons vandaag aan dit tempo aan. We gaan heel rustig ontbijten,de was wegbrengen, onze stukjes plaatsen bij het internetcafé en op een terrasje aan de Mekong nog een Lao koffie drinken. Dan pakken we de fiets en zijn van plan een trip rond dit eiland te maken. We rijden eerst naar de zuidpunt van Don Khong (het eiland is ongeveer zo groot als Texel). Daarna op weg naar de noordpunt besluiten we halverwege door te steken naar ons dorp. We houden de rondrit wel voor gezien, het voegt weinig toe aan onze eerder opgedane belevingen. We begrijpen best dat een rondrit voor niet fietstoeristen een bijzondere belevenis kan zijn, maar wij besteden onze tijd nu liever aan het lezen over Cambodja. Ali gaat lekker onderuit met de LP Cambodja en valt geheel in stijl in slaap. Joop doet nog een beetje fietsonderhoud. Voordat we het weten is het al weer tijd voor het avondeten. We staan onszelf een extra flesje BeerLao toe. In Cambodja is, volgens LP, het bier niet gekoeld, met gooit er ijsblokjes in. Dat zal wennen worden.
Groet, JA