Nieuwjaarsdag

Thung Yao, maandag 23 Januari 2012

Het ontbijt vanmorgen is “Wunderbar”, genoemd naar het restaurantje naast het hotel, en het klopt helemaal. De schnitzel en de Hefeweizen hebben we niet geproefd, dat is iets voor Duitsland en Oostenrijk. Het tentje is door en door Thais en heeft een grote aantrekkingskracht op doortrekkende toeristen. Er is ook een reisbureautje in gevestigd, de meeste toeristen boeken voor een van de eilanden voor de kust. Ook wij informeren naar de mogelijkheden. We willen wel een dagje snorkelen, daar heb je kristalhelder water en koraalriffen voor nodig. Er zijn verschillende mogelijkheden, de beste keuzes zijn de iets verder afgelegen eilanden. In Pak Bara vertrekken de boten naar deze eilanden, we komen daar morgen aan en gaan ons oriënteren. Het lijkt ons een leuke afsluiting van ons verblijf in Thailand. Ali heeft visioenen van Bounty-eilanden.
We hebben niets gemerkt van vuurwerkactiviteiten in het kader van het Chinese Nieuwjaar. We zien wel dat ook nu een groot aantal winkels nog steeds gesloten is, er wordt dus wel gevierd.
Om half 10 beginnen we met de laatste 15 km over de Phet Kasem Road, de Highway 4 dus, soms de noodzakelijke weg om naar het zuiden te komen. Goed te befietsen, maar de zijwegen, de wegen uit de 4000-serie, zijn landschappelijker veel mooier en natuurlijk ook veel rustiger. Voordat we de Highway 4 verlaten drinken we nog een koffie/cappuccino en zien een gezelschap rond een jong bruidspaar een pauze houden. Iedereen is in de mooiste outfit en wil graag poseren voor een foto. Zelfs een stier heeft geen probleem om samen met Ali op de foto te komen. Het valt ons op dat we veel van dit soort stieren in bermen en voortuinen van huizen zien staan, vaak met een gekleurde halsband en soms met tape om de horens. Koeien van deze soort zien we nauwelijks, een nieuwe Ra-Ra tekent zich af.
We verlaten de Highway via de 4264 en rijden weer richting kust, links een hogere bergrug vanwaar vele stroompjes naar beneden komen en dus ook weer de borden met de nodige watervallen. In de dorpjes waar we doorheen komen zien we wel veel restanten van knalvuurwerk liggen, soms is de straat versierd met Chinese lampionnen en opvallend veel bedrijfjes zijn nog dicht. Het is gebruikelijk dat Thai van Chinese komaf op familiebezoek gaan, of samen vakantie houden.
In Thung Yao is maar een onderkomen, een basic guesthouse maar superschoon. We zijn er vroeg, gebruiken de middag voor divers onderhoud, fiets, was etc. Ook onderhouden we de contacten met de Thaise overburen, dat levert ons een tros bananen op. De eigenaresse van het guesthouse kookt voor ons de avondmaaltijd en het eten wordt op ons eigen terrasje bezorgd. Het lijkt wel een camping.
Morgen willen we weer om 7 uur op de fiets zitten, dat bevalt ons toch beter. Na 12 uur wordt het wel erg warm en we hebben tijd nodig om een Bounty-eiland te scoren.
Groet, JA