Paski Sir en Paski Most

Razanac,27-05-2016
Gisteravond hebben we een paar uur heel geamuseerd, vanaf de loungebank bij ons onderkomen, de voorbijkomende feestgangers geobserveerd. Wijntje, kaasje en chipjes er bij. De “geroemde” schapenkaas (Paski Sir) van Pag viel ons eerlijk gezegd een beetje tegen. Een stel Duitse jongemannen schuift even gezellig aan en eten onze chips op. Even later komt een Zwitsere jongeling aangeslenterd. Hij wil zijn joint wel met Ali delen. Eh nee... die tijd heb ik achter mij. Wanneer we ons bed induiken gaat het feesten buiten nog even door. Maar aan het eind van de avond gaat iedereen naar het feestterrein, een paar km. verderop. Pas tegen 4 uur in de ochtend wordt Ali even wakker van lawaai op straat. Verder geen last gehad. Als we het stadje verlaten is het erg stil op straat. We fietsen 2 keer de centrale heuvelrug van het eiland over. We passeren een joekel van een camping en we denken dat daar vast wel een kop koffie te scoren valt. Dat kan maar dan moeten we bij de slagboom wel onze paspoorten afgeven. We danken voor de eer. Wel bestuderen we even de plattegrond van de camping en gruwelen van het massale karakter ervan. Het landschap dat we doorkruisen is heel bijzonder. Dor en droog, maar fascinerend mooi. Veel kruiden, lage struikjes en stapelmuurtjes. We verlaten het eiland via een ruim 300 meter lange brug, de Paski Most. We zijn op weg naar weer eens een camping. Het is een OK-minicamping. Deze campings behoren tot een organisatie die zich toelegt op kleinschalig kamperen. Meestal familiebedrijfjes. We hebben vorig jaar, in Istrië, naar alle tevredenheid meerdere van deze campings bezocht. We worden niet teleurgesteld, precies wat we zoeken. Bij ideaal weer, 25-30 graden, is het heerlijk een tentje op te zetten.
Do videnja, JA