Naar de boot

Patras,16-05-2016
En weer onder het motto:”wij zijn reizigers en niet gebonden aan fiets en route” wijzigen we onze plannen radicaal. Wij zijn, na rijp beraad, tot de conclusie gekomen dat Albanie, evenals Griekenland, te zwaar zal zijn om met volle bepakking te befietsen. (Vooral voor Ali) Bovendien is het uiterst frusterend om al die spullen mee te zeulen zonder te gebruiken. Ook in het binnenland van Albanie zijn geen campings. En juist dat binnenland lijkt ons zo boeiend. We hebben nog even overwogen om fietsen en bepakking achter te laten bij een hotel en een auto te huren. Maar heel enthousiast van dat idee worden we niet. Alleen de bepakking achterlaten dan? Ook dat heeft de nodige bezwaren. We besluiten een deel van de fietsroute voorlopig te cancelen en te bewaren voor volgend jaar, misschien. Maar dan dus zonder kampeeruitrusting. En nu we toch naar Patras gaan kunnen we met de boot nog alle kanten op. Dus op naar Patras. De weg is nu minder leuk. Drukker en steeds vlak bij de snelweg. We passeren de peperdure brug over de baai van Korinthe. De tol is zo hoog dat de meeste Grieken nog gewoon de pont gebruiken. Bij een travel agency in Patras boeken we een “cruise” naar Triest. We verwennen onszelf met een “junior suite “ cabine. Volgens de site vertrekt de boot om 18.00 uur, inschepen om 16.00 uur. Bij de boeking krijgen we te horen dat de boot vandaag om 19 uur afvaart. We hebben nu dus een uurtje extra in Patras. We slenteren door Patras , maar de meeste winkels zijn gesloten. Bij navraag is dit elke maandag- en woensdagmiddag het geval. Maar gezellige terrasjes genoeg. Tegen 17 uur gaan we naar de boot om te boarden. Mooi niet, de boot is er nog niet eens. Een vertraging. Nieuwe afvaart: 20.30 uur. We zoeken een plekje in de buurt van de terminal en vouwen onze stoeltjes uit. We kopen nog wat eten drinken bij een kiosk. Er valt veel te zien. Als het donker wordt kunnen we met onze fietsen als een van de eersten aan boord, na natuurlijk de vele vrachtwagens. We zoeken onze hut op, gaan douchen en duiken gelijk ons bed in. Morgen gaan we de boot verkennen en nieuwe fietsroute uitzetten. O ja, de boot vertrekt om 22.15, dat wordt nachtwerk in Triest. Leve internet! We hebben al een hotel geboekt met een 24 h balie.
Adio, JA