Naar de boot
Door: JA
Blijf op de hoogte en volg Joop en Ali
18 Mei 2016 | Griekenland, Patras
Patras,16-05-2016
En weer onder het motto:”wij zijn reizigers en niet gebonden aan fiets en route” wijzigen we onze plannen radicaal. Wij zijn, na rijp beraad, tot de conclusie gekomen dat Albanie, evenals Griekenland, te zwaar zal zijn om met volle bepakking te befietsen. (Vooral voor Ali) Bovendien is het uiterst frusterend om al die spullen mee te zeulen zonder te gebruiken. Ook in het binnenland van Albanie zijn geen campings. En juist dat binnenland lijkt ons zo boeiend. We hebben nog even overwogen om fietsen en bepakking achter te laten bij een hotel en een auto te huren. Maar heel enthousiast van dat idee worden we niet. Alleen de bepakking achterlaten dan? Ook dat heeft de nodige bezwaren. We besluiten een deel van de fietsroute voorlopig te cancelen en te bewaren voor volgend jaar, misschien. Maar dan dus zonder kampeeruitrusting. En nu we toch naar Patras gaan kunnen we met de boot nog alle kanten op. Dus op naar Patras. De weg is nu minder leuk. Drukker en steeds vlak bij de snelweg. We passeren de peperdure brug over de baai van Korinthe. De tol is zo hoog dat de meeste Grieken nog gewoon de pont gebruiken. Bij een travel agency in Patras boeken we een “cruise” naar Triest. We verwennen onszelf met een “junior suite “ cabine. Volgens de site vertrekt de boot om 18.00 uur, inschepen om 16.00 uur. Bij de boeking krijgen we te horen dat de boot vandaag om 19 uur afvaart. We hebben nu dus een uurtje extra in Patras. We slenteren door Patras , maar de meeste winkels zijn gesloten. Bij navraag is dit elke maandag- en woensdagmiddag het geval. Maar gezellige terrasjes genoeg. Tegen 17 uur gaan we naar de boot om te boarden. Mooi niet, de boot is er nog niet eens. Een vertraging. Nieuwe afvaart: 20.30 uur. We zoeken een plekje in de buurt van de terminal en vouwen onze stoeltjes uit. We kopen nog wat eten drinken bij een kiosk. Er valt veel te zien. Als het donker wordt kunnen we met onze fietsen als een van de eersten aan boord, na natuurlijk de vele vrachtwagens. We zoeken onze hut op, gaan douchen en duiken gelijk ons bed in. Morgen gaan we de boot verkennen en nieuwe fietsroute uitzetten. O ja, de boot vertrekt om 22.15, dat wordt nachtwerk in Triest. Leve internet! We hebben al een hotel geboekt met een 24 h balie.
Adio, JA
En weer onder het motto:”wij zijn reizigers en niet gebonden aan fiets en route” wijzigen we onze plannen radicaal. Wij zijn, na rijp beraad, tot de conclusie gekomen dat Albanie, evenals Griekenland, te zwaar zal zijn om met volle bepakking te befietsen. (Vooral voor Ali) Bovendien is het uiterst frusterend om al die spullen mee te zeulen zonder te gebruiken. Ook in het binnenland van Albanie zijn geen campings. En juist dat binnenland lijkt ons zo boeiend. We hebben nog even overwogen om fietsen en bepakking achter te laten bij een hotel en een auto te huren. Maar heel enthousiast van dat idee worden we niet. Alleen de bepakking achterlaten dan? Ook dat heeft de nodige bezwaren. We besluiten een deel van de fietsroute voorlopig te cancelen en te bewaren voor volgend jaar, misschien. Maar dan dus zonder kampeeruitrusting. En nu we toch naar Patras gaan kunnen we met de boot nog alle kanten op. Dus op naar Patras. De weg is nu minder leuk. Drukker en steeds vlak bij de snelweg. We passeren de peperdure brug over de baai van Korinthe. De tol is zo hoog dat de meeste Grieken nog gewoon de pont gebruiken. Bij een travel agency in Patras boeken we een “cruise” naar Triest. We verwennen onszelf met een “junior suite “ cabine. Volgens de site vertrekt de boot om 18.00 uur, inschepen om 16.00 uur. Bij de boeking krijgen we te horen dat de boot vandaag om 19 uur afvaart. We hebben nu dus een uurtje extra in Patras. We slenteren door Patras , maar de meeste winkels zijn gesloten. Bij navraag is dit elke maandag- en woensdagmiddag het geval. Maar gezellige terrasjes genoeg. Tegen 17 uur gaan we naar de boot om te boarden. Mooi niet, de boot is er nog niet eens. Een vertraging. Nieuwe afvaart: 20.30 uur. We zoeken een plekje in de buurt van de terminal en vouwen onze stoeltjes uit. We kopen nog wat eten drinken bij een kiosk. Er valt veel te zien. Als het donker wordt kunnen we met onze fietsen als een van de eersten aan boord, na natuurlijk de vele vrachtwagens. We zoeken onze hut op, gaan douchen en duiken gelijk ons bed in. Morgen gaan we de boot verkennen en nieuwe fietsroute uitzetten. O ja, de boot vertrekt om 22.15, dat wordt nachtwerk in Triest. Leve internet! We hebben al een hotel geboekt met een 24 h balie.
Adio, JA
-
18 Mei 2016 - 10:03
Ida /Jan:
Hallo Ali en Joop.
Nou dat word en fiets met trap onder steunning Ali.
Nou we geloven echt wel dat het zwaar is hoor,maar zo tochtje met de boot heb ook wel wat.
Zo te horen is er noch genoeg te zien.Fijne reis verder.
Ida/Jan vanuit een zonnig Drenthe waar we een weekje zitten. -
18 Mei 2016 - 15:16
Ria:
Hoi Joop en Ali
Tot nu toe is het wel een reis met aparte dingen, zoals regen, onweer, afgesloten wegen , dichte campings, familiefeestjes, trein niet op tijd enz. Maar jullie beleven ook veel leuke dingen.
Het is wel jammer dat Ali zoveel last heeft van haar schouder.
Wat zijn de plannen vanaf Triest?
Veel succes de komende dagen.
Groeten Hans en Ria -
18 Mei 2016 - 16:54
Joke:
He Joop en Ali wat een grote boot is dat, hoop dat jullie lekker geslapen hebben en hoop wat foto's van het schip te zien.Hoor wel hoe jullie verder fietsen vele knuffels xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
