Historisch complex
Door: ali/joop
Blijf op de hoogte en volg Joop en Ali
21 Februari 2012 | Maleisië, Kuala Lumpur
Pasir Salak, maandag 20 Februari 2012
Vannacht alweer wakker geworden door hevige regenval. We verlaten Pulau Pangkor zoals we gekomen zijn: met een licht regenbuitje. De ferry is nu van een andere maatschappij, de service is minimaal, we moeten zelf maar zien hoe we de fietsen aan en van boord krijgen. Niemand van het personeel steekt een hand uit. De brommers daarentegen worden wel door hen keurig aan en van boord gereden. Vreemde discriminatie! De route , ruim 70 km, is een beetje saai. Rechte wegen en in het begin tamelijk druk verkeer langs de hoofdweg, wel een brede fietsstrook. Na 40 km gebeurt er eindelijk iets interessants: we halen een Frans gezin in, dat elk jaar een half jaar per fiets de wereld bereist. Zomers verdienen ze in Nantes hun geld met marktactiviteiten en ’s winters gaan ze op pad in warmere oorden.
Dit doen ze al heel lang, ook toen de kinderen nog baby’s waren. Gewoon in een fietskar mee. Nu fietst de oudste zelf, de jongste bij papa op een aanhangfiets. Ze hebben nu Birma en Thailand gefietst en gaan via Maleisië naar Indonesië.
Het tweede deel van de route wordt interessant vanwege de vele bijzondere vogels., waaronder veel Kingfishers, lijkt op onze ijsvogel. Het plaatsje waar we overnachten, Pasir Salak, is bekend als geboorteplaats van het Maleisische nationalisme. In 1875 werd James WW Bird, de eerste Engelse Resident in Perak, door Maharaja Lela en zijn handlangers vermoord, terwijl hij zich baadde. Lela cs worden nu geëerd als nationale helden. Het geheel wordt herdacht in het Kompleks Serajah Pasir Salak, een museum. In het museum worden we middels een diorama onderricht in de geschiedenis van Maleisië.
In Pasir Salak zijn verder geen voorzieningen, we fietsen door de kampong naar Kampong Gajah om inkopen te doen en daar wat te eten. Jammer dat de reis niet vaker langs dit soort weggetjes is gegaan, zo zie je hoe Maleisië op het platteland in kleine dorpjes leeft. Een heel groot verschil met de steden. We zitten tijdens het tikken van dit stukje gerieflijk in de Airco-gekoelde huiskamer van onze bungalow met 2 slaapkamers, badkamer en voor- en achterveranda met zitbank en schommelstoel. Lekker comfortabel, alleen het biertje ontbreekt vandaag, in de wijde omtrek niet te verkrijgen.
Groet, JA
N.B. Onderweg is er toch nog iets vermeldenswaardig gebeurd: we zijn nu over de 5000 km .
Vannacht alweer wakker geworden door hevige regenval. We verlaten Pulau Pangkor zoals we gekomen zijn: met een licht regenbuitje. De ferry is nu van een andere maatschappij, de service is minimaal, we moeten zelf maar zien hoe we de fietsen aan en van boord krijgen. Niemand van het personeel steekt een hand uit. De brommers daarentegen worden wel door hen keurig aan en van boord gereden. Vreemde discriminatie! De route , ruim 70 km, is een beetje saai. Rechte wegen en in het begin tamelijk druk verkeer langs de hoofdweg, wel een brede fietsstrook. Na 40 km gebeurt er eindelijk iets interessants: we halen een Frans gezin in, dat elk jaar een half jaar per fiets de wereld bereist. Zomers verdienen ze in Nantes hun geld met marktactiviteiten en ’s winters gaan ze op pad in warmere oorden.
Dit doen ze al heel lang, ook toen de kinderen nog baby’s waren. Gewoon in een fietskar mee. Nu fietst de oudste zelf, de jongste bij papa op een aanhangfiets. Ze hebben nu Birma en Thailand gefietst en gaan via Maleisië naar Indonesië.
Het tweede deel van de route wordt interessant vanwege de vele bijzondere vogels., waaronder veel Kingfishers, lijkt op onze ijsvogel. Het plaatsje waar we overnachten, Pasir Salak, is bekend als geboorteplaats van het Maleisische nationalisme. In 1875 werd James WW Bird, de eerste Engelse Resident in Perak, door Maharaja Lela en zijn handlangers vermoord, terwijl hij zich baadde. Lela cs worden nu geëerd als nationale helden. Het geheel wordt herdacht in het Kompleks Serajah Pasir Salak, een museum. In het museum worden we middels een diorama onderricht in de geschiedenis van Maleisië.
In Pasir Salak zijn verder geen voorzieningen, we fietsen door de kampong naar Kampong Gajah om inkopen te doen en daar wat te eten. Jammer dat de reis niet vaker langs dit soort weggetjes is gegaan, zo zie je hoe Maleisië op het platteland in kleine dorpjes leeft. Een heel groot verschil met de steden. We zitten tijdens het tikken van dit stukje gerieflijk in de Airco-gekoelde huiskamer van onze bungalow met 2 slaapkamers, badkamer en voor- en achterveranda met zitbank en schommelstoel. Lekker comfortabel, alleen het biertje ontbreekt vandaag, in de wijde omtrek niet te verkrijgen.
Groet, JA
N.B. Onderweg is er toch nog iets vermeldenswaardig gebeurd: we zijn nu over de 5000 km .
-
21 Februari 2012 - 01:51
Johan En Gerda:
Onze laatste dag van de reis is aangebroken, jullie hebben nog een toetje te goed!!. Zowel in Kuala Lumpur als Melaka hebben wij ons erg vermaakt. Geniet er nog van en we gaan elkaar in Nederland zeker zien, bedankt voor de gezellige dagen en voorzichtig verder. Lieve groeten van ons -
21 Februari 2012 - 07:51
Joke:
Hallo Joop en Ali, wel leuk dat jullie Johan en Gerda weer zien in Nederland, het blijft uniek om op de fiets de wereld rond te gaan en zo makkelijk met iedereen contact te krijgen(nou ja afgezien van de zwitsers) en elkaar dan toch nog ergens weer tegen te komen.
Deze bungalow ziet er ruim uit, jammer dat je nachtrust weer door de regen is verprutst, ook hier nu grijs en veel regen gevallen, lag er alleen niet wakker van, was wakker ;-) (nachtdienst hihi)
Vele fijne kilometertjes nog te gaan en de 5000 hebben jullie toch maar even te pakken, gaat mij nooit lukken en laat het graag aan jullie over xx doei
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
