Rural Roads
Door: ali/joop
Blijf op de hoogte en volg Joop en Ali
08 November 2011 | Thailand, Fang
Fang, dinsdag 8 November 2011
Om half acht zijn we klaar voor 2 etappes uit het boekje, maar eerst nog even ontbijten. Zelf gebakken bruinbrood met sesamzaad, heel lekker. De huispoes vindt het lekker bij Joop op schoot. Na het ontbijt, vlak voor ons vertrek, raken we in gesprek met een jong Frans gezin ( 2 schoolgaande kinderen van 6 en 8 jaar) dat een jaar lang backpackend door Azië trekt. Ze waren net uit Birma (Myanmar) gekomen. Kinderen krijgen elke ochtend 2 uur les van hun ouders. Malee neemt hartelijk afscheid van ons en stopt ons nog een geluksolifantje toe voor onderweg, een soort reismascotte. Haar echtegenoot heeft als hobby het kweken van orchideeën. Nog snel foto’s gemaakt van entree, orchidee en omgeving. Nu echt op de pedalen om 100 km weg te trappen.
Na circa 40 km hebben we de eerste etappe er op zitten. We drinken koffie op het terras van het overnachtings adres uit het boekje, het Chiang Dao Hill Resort. De route is afwisselend, redelijk verlaten en heuvelachtig, meestal door een oerwoudachtig bosgebied. We zien regelmatig platgereden slangen op de weg. Het tweede gedeelte van de etappe gaat over een rustig landweggetje door een vallei.
We zien veel agrarische producten zoals: aardappelen(!), rijst, mais, bananen, mandarijnen, mango’s, papaya’s en eenaantal voor ons onbekende producten .Veel vogels gezien, waaronder ibissen. Westelijk van ons( aan onze linkerkant) een bergrug, welke de grens met Birma vormt. Tijdens een pauze wordt ons door een man op een brommer spontaan een grote papaya aangeboden. Voordat we een foto kunnen nemen, is hij alweer verder getuft. De laatste kilometers gaan weer over een grotere weg, de 107, naar Fang. Na precies 100 km komen we om 16 uur bij een keurig hotel aan. Er is hier een grote avondmarkt en in tegenstelling tot Chiang Mai zijn hier alleen maar Thai op een enkele “verdwaalde” toerist( 4) na.
Op de markt kopen we allerlei hapjes en eten deze op een grasveldje op. Als toetje nemen we kleine pannenkoekjes met zoete crèmevulling. Kortom we doen net als de Thai. Het valt ons op dat er erg hygiënisch met de etenswaren wordt omgegaan. Er wordt niets met de blote hand aangeraakt en velen dragen ook nog een mondkapje.
Voor de overnachting van morgen belt Joop naar My Dream guesthouse, dit bellen gaat prima, maar aan de andere kant wordt alleen Thais gesproken. Dus toch maar de hulp van de receptionist gevraagd,
Intussen is er iemand aan de telefoon die wel Engels spreekt, dus Joop rondt zelf de reservering af.
Om dit guesthouse te bereiken varen we vanaf Ta Thon, aan de grens met Birma, ongeveer 2 uur over de Mae Kok rivier.
Groet JA
Om half acht zijn we klaar voor 2 etappes uit het boekje, maar eerst nog even ontbijten. Zelf gebakken bruinbrood met sesamzaad, heel lekker. De huispoes vindt het lekker bij Joop op schoot. Na het ontbijt, vlak voor ons vertrek, raken we in gesprek met een jong Frans gezin ( 2 schoolgaande kinderen van 6 en 8 jaar) dat een jaar lang backpackend door Azië trekt. Ze waren net uit Birma (Myanmar) gekomen. Kinderen krijgen elke ochtend 2 uur les van hun ouders. Malee neemt hartelijk afscheid van ons en stopt ons nog een geluksolifantje toe voor onderweg, een soort reismascotte. Haar echtegenoot heeft als hobby het kweken van orchideeën. Nog snel foto’s gemaakt van entree, orchidee en omgeving. Nu echt op de pedalen om 100 km weg te trappen.
Na circa 40 km hebben we de eerste etappe er op zitten. We drinken koffie op het terras van het overnachtings adres uit het boekje, het Chiang Dao Hill Resort. De route is afwisselend, redelijk verlaten en heuvelachtig, meestal door een oerwoudachtig bosgebied. We zien regelmatig platgereden slangen op de weg. Het tweede gedeelte van de etappe gaat over een rustig landweggetje door een vallei.
We zien veel agrarische producten zoals: aardappelen(!), rijst, mais, bananen, mandarijnen, mango’s, papaya’s en eenaantal voor ons onbekende producten .Veel vogels gezien, waaronder ibissen. Westelijk van ons( aan onze linkerkant) een bergrug, welke de grens met Birma vormt. Tijdens een pauze wordt ons door een man op een brommer spontaan een grote papaya aangeboden. Voordat we een foto kunnen nemen, is hij alweer verder getuft. De laatste kilometers gaan weer over een grotere weg, de 107, naar Fang. Na precies 100 km komen we om 16 uur bij een keurig hotel aan. Er is hier een grote avondmarkt en in tegenstelling tot Chiang Mai zijn hier alleen maar Thai op een enkele “verdwaalde” toerist( 4) na.
Op de markt kopen we allerlei hapjes en eten deze op een grasveldje op. Als toetje nemen we kleine pannenkoekjes met zoete crèmevulling. Kortom we doen net als de Thai. Het valt ons op dat er erg hygiënisch met de etenswaren wordt omgegaan. Er wordt niets met de blote hand aangeraakt en velen dragen ook nog een mondkapje.
Voor de overnachting van morgen belt Joop naar My Dream guesthouse, dit bellen gaat prima, maar aan de andere kant wordt alleen Thais gesproken. Dus toch maar de hulp van de receptionist gevraagd,
Intussen is er iemand aan de telefoon die wel Engels spreekt, dus Joop rondt zelf de reservering af.
Om dit guesthouse te bereiken varen we vanaf Ta Thon, aan de grens met Birma, ongeveer 2 uur over de Mae Kok rivier.
Groet JA
-
08 November 2011 - 14:20
Saskia:
We reizen gezellig met jullie mee door de verhalen! Heel fijn dat jullie ons zo door de winter gaan slepen :)
Terwijl jullie een tandje bijzetten lezen wij vanuit de luie stoel. Geweldig toch?
Veel plezier!
Sas en Bert -
08 November 2011 - 14:22
Willemijn:
Nog meer dan van de enorme papaya ben ik onder de indruk van de soepele houding van ali! -
08 November 2011 - 16:52
Joke:
Hoi Joop en Ali
Zal de volgende schootpoes een thaise zijn? Je boft maar met al die belangstelling ;-)
Wat zullen Jurre en Ole blij zijn dat je toch slangen hebt gezien, al waren ze dood.
Nu de Speciale vogels nog, Tucans of zo?
Lekker Ali al dat fruit. Ik ga nu eten, ook voor mij is gekookt.
Vele knuffels groetjes ook van Erwin, Robert en Richard, dus de hele familie xxxx -
08 November 2011 - 18:19
Loulou:
Ik sluit me geheel bij willemijn aan. Als ik zo probeer te zitten (en dan ook nog met zo'n rechte rug!) dan zitten m'n knieën ongeveer onder mijn kin. Lukt niet dus. Wat wel lukt is jullie waanzinnig leuke verhalen over wat jullie zoal meemaken. Een genot om deze mails te openen en te lezen dus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
