****Hotel

Yong Shen, donderdag 15 april 2010

Terwijl we dit schrijven onweert het en regent het keihard, na een mooie, heldere en zonnige dag. De zwaarte van deze etappe is ons erg meegevallen, met 2700 fiets km in de benen, beiden 5 kg lichaamsgewicht kwijt en over een intussen nieuwe weg, mocht dit ook wel verwacht worden. Zagen we in Vietnam de zijstroken benut worden voor het drogen van producten, hier zien we regelmatig geiten, ezels, paardjes en karbouwen met of zonder begeleiding over de weg slenteren. De dorpjes liggen heel mooi Chinees te zijn in het landschap, onbedorven door nieuwbouw. De contrasten zijn groot, zo zagen we een boer met een karbouw aan een touw over de weg lopen met een mobiel aan zijn oor (net te laat voor een foto). In Yong Shen terecht gekomen in een (naar later bleek) **** Hotel, de prijs is er niet naar. Het blijft bijzonder dat je hier zo goedkoop kunt leven. Na een opknapbeurt het stadje ingelopen o.a. op zoek naar een Internet café, mbv Phrase Book een hulpvaardige Chinezen deze gevonden. Dat zou ons zonder hulp nooit gelukt zijn, het lijkt wel of deze gelegenheden met opzet een beetje verstopt zijn. Wij moesten ons legitimeren, werden geregistreerd en konden vervolgens het stukje van gisteren plaatsen. Ook in dit plaatsje weer die mix van oud en nieuw, direct naast elkaar, zelfs prachtige winkelstraten met ongeplaveide zijstraatjes. Alvast wat proviand voor morgen onderweg gekocht, volgens het boekje morgen een erg zware, lange etappe door bergachtig gebied, we komen weer over de Yangtze rivier, met als gevolg daarna een klim van 30 km, van 1350 m naar 2688 m. Bananen gekocht bij een straatventster, een oma die intussen ook op haar kleinkinderen aan het passen was. We zien dit hier veelvuldig gebeuren, oma’s die een klein nerinkje hebben en tegelijkertijd oppassen, terwijl de ouders (op het land) aan het werk zijn. Wijs geworden van gisteren, wel weer uit de vitrine- en koelkast producten aan gewezen, maar iets minder uitbundig te werk gegaan. Ook de kok dacht mee en adviseerde, hij had er zelf plezier in. Het blijft grappig om onderweg in stadjes waar zelden buitenlanders komen zo’n bezienswaardigheid te zijn, wij fotografeerden een vrouw in een nog niet eerder gesignaleerde klederdracht en even later werden wij gefotografeerd, samen met de Chinezen die ons dat gevraagd hadden.

Groeten JA