Toegift

Weishan, zaterdag 8 mei, zondag 9 mei 2010

Toen we ongeveer 4 weken geleden met de bus van Kunming naar Xiaguan (DaLi, nieuwe stad) gingen, zagen we op de bergkam hoog boven de stad een windmolenpark staan. Dat hadden we nog niet eerder in China gezien. Op onze kaart leek het alsof we door een dal langs de oorsprong van de Rode rivier naar Weishan konden fietsen. De werkelijkheid was iets anders, eerst moesten we over de bergrug met de windmolens, dit werd een klim van 10 km. Onderweg een prachtig uitzicht over de stad en het ErHai meer en in de bergen kwamen we weer een andere minderheid tegen, bezig met het verzamelen van hout. Na de klim volgde een afdaling van 17 km de vallei van de Rode rivier in. In de vallei wonen de Hui’s , een minderheid die de Islam aanhangt, dus hoofddoekjes en moskeeën. Het blijft bij fleurige hoofddoekjes, de rest van de kleding is opvallend modern, nauwe spijkerbroeken en hoge hakken op de scooter.
De weg naar Weishan, de 224, is volledig nieuw aangelegd, dit betekent , zoals tot nu toe bij alle stadjes/steden in China (en ook Vietnam), dat bij de entree van de plaats deze weg 6- of 8-baans wordt met nog zij- en fietsstroken en verlichting. Het verkeer is nog niet op sterkte voor deze wegen en zolang dit nog niet het geval is, kan alles en iedereen op deze weg vertoeven.
Weishan was weer een prettige verrassing, een historisch stadje nog helemaal in handen van de plaatselijke bevolking. Centraal ligt de Gonchang Tower (Gonchang Lou), van noord naar zuid loopt het voetgangersgebied door de poort en over het plein. De winkeltjes voornamelijk voor “eigen” gebruik, kappers, kleermakers, bakkers, schoenmakers etc. Weer nauwelijks toeristen gezien, wij werden wèl gezien, dit leverde weer leuke reacties op. Na het ronddolen door de straatjes, nog even in het park gezeten en geluisterd naar de vogeltjes in hun kooitjes. In China is het een gewoonte, van vooral oudere mannen, om hun vogelkooitje in de boom te hangen en te socializen met elkaar. De vogeltjes proberen elkaar in gezang te overtreffen, erg mooi om aan te horen. Het is ons al vaker opgevallen dat oude mensen hier niet vereenzamen, maar elkaar opzoeken en actief zijn: dans, muziek, zang, kaarten, MahJong ... en gezellig keuvelen.
We realiseerden ons opeens dat je in het Nederlandse straatbeeld nauwelijks heel oude mensen ziet, hier daarentegen veel mooie, door het leven getekende, oude mensen gezien.
Na het avondeten nog een poosje op het plein bij de toren op een bankje gezeten en gekeken naar de avondparade van elkaar ontmoetende mensen. Dit deed ons heel erg aan Italië denken, daar doen ze dit echter voor het eten.
Zondag de weg in omgekeerde richting, gelukkig met een rugwind, waardoor de klim van nu 17 km een stuk gemakkelijker werd. De eerste 30 km door het dal hebben we nu via de oude weg gedaan, zodat we door allerlei boerendorpjes kwamen. We kregen de indruk dat het dal minder welvarend is, er werd erg veel gebruik gemaakt van paard en wagen, en zelfs trek- en duwkarren.
In Xiaguan de buskaarten voor de terugreis naar Kunming gekocht, dinsdag a.s. Daar blijven we nog een paar dagen om vervolgens vrijdag via Kuala Lumpur terug te vliegen naar Schiphol.
We houden jullie op de hoogte, maar het fietsen zit er op, na ruim 3500 km afgelegd te hebben.

Groeten JA