De klim
Door: ali
Blijf op de hoogte en volg Joop en Ali
21 Februari 2010 | Vietnam, Bảo Lộc
Bao Loc, zaterdag 21 februari
Na een uitgebreid ontbijt, voor de vereiste calorieën, toch nog iets later vertrokken dan de bedoeling was: ons fietsboekje raadde aan om vroeg te vertrekken om de hitte op de pasweg te ontlopen.
De start van de etappe was prima, maar al snel werd het warm. Vlak voor de zware klim hebben we een koffiepauze gehad, waarbij we ook nog een rustmoment hebben ingebouwd.
Daarna vol goede moed de pas beklommen. Het werd steeds warmer, tamelijk veel verkeer van vooral terugkerende Tet-vakantiegangers, maar bovendien was de weg over grote stukken opgebroken. Dus lange stukken door gravel en steenslag/keien ploeteren, omgeven door hevige stofwolken. De training op de I-magic (door Ali) bleek veel effectiever dan het roeien (Joop); het kan ook zijn dat vrouwen, op zekere leeftijd, ervaring hebben met “warmte”, in ieder geval had Joop het niet gemakkelijk. Regelmatig werd een (schaarse) schaduwplek opgezocht om te drinken en enigszins af te koelen. Een plek moest Joop delen met een vrij rondlopend groot beest. De klim duurde dus veel langer dan vooraf ingeschat, maar de voldoening was groot bij het bereiken van de top.
Daarna was het fluitje van een cent om naar Bao Loc af te dalen, in het hotel stond een koud pilsje gereed, heerlijk.
’s Avonds gepland te eten in restaurant Lien Do, volgens ons boekje een van de beste van dit stadje. Ongeveer 5 keer het stadje op en neer gefietst (en langs het restaurant, niet gezien) om uiteindelijk het gesloten te vinden. Daarna prima gegeten bij een plaatselijke, zeer druk bezochte, eettent. Vroeg op bed.
Groeten JA
Na een uitgebreid ontbijt, voor de vereiste calorieën, toch nog iets later vertrokken dan de bedoeling was: ons fietsboekje raadde aan om vroeg te vertrekken om de hitte op de pasweg te ontlopen.
De start van de etappe was prima, maar al snel werd het warm. Vlak voor de zware klim hebben we een koffiepauze gehad, waarbij we ook nog een rustmoment hebben ingebouwd.
Daarna vol goede moed de pas beklommen. Het werd steeds warmer, tamelijk veel verkeer van vooral terugkerende Tet-vakantiegangers, maar bovendien was de weg over grote stukken opgebroken. Dus lange stukken door gravel en steenslag/keien ploeteren, omgeven door hevige stofwolken. De training op de I-magic (door Ali) bleek veel effectiever dan het roeien (Joop); het kan ook zijn dat vrouwen, op zekere leeftijd, ervaring hebben met “warmte”, in ieder geval had Joop het niet gemakkelijk. Regelmatig werd een (schaarse) schaduwplek opgezocht om te drinken en enigszins af te koelen. Een plek moest Joop delen met een vrij rondlopend groot beest. De klim duurde dus veel langer dan vooraf ingeschat, maar de voldoening was groot bij het bereiken van de top.
Daarna was het fluitje van een cent om naar Bao Loc af te dalen, in het hotel stond een koud pilsje gereed, heerlijk.
’s Avonds gepland te eten in restaurant Lien Do, volgens ons boekje een van de beste van dit stadje. Ongeveer 5 keer het stadje op en neer gefietst (en langs het restaurant, niet gezien) om uiteindelijk het gesloten te vinden. Daarna prima gegeten bij een plaatselijke, zeer druk bezochte, eettent. Vroeg op bed.
Groeten JA
-
21 Februari 2010 - 11:01
Harrie En Ina:
de plaatjes zijn weer mooi, kunnen zien dat joop last heeft van de warmte . Wat een grote koe vlak bij joop, lopen die beesten daar zo over de weg tussen het verkeer -
21 Februari 2010 - 11:13
Stefan:
groetjes uit een te koud groningen, waar jullie geen last van hebben aan de mooie foto's te zien -
21 Februari 2010 - 13:05
Lia:
Nou, als ik het verhaal zo lees is het afzien hoor! Blij dat ik vanuit mijn luie stoel mag genieten. En oh, mensen, wat heerlijk, dat koude pilsje aan het eind van de rit (zo ben ik immers ook aan de drank gekomen).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
