Hoofd, schouders...
Door: ali/joop
Blijf op de hoogte en volg Joop en Ali
06 April 2010 | China, Peking
Jenching, dinsdag 6 april 2010
Gisteravond hebben we ons uitstekend vermaakt. Albert stond ons bij de poort van zijn tuin op te wachten. Nadat hij ons had geïnstalleerd met een koud biertje begon hij met koken, de nodige voorbereidingen had hij al getroffen, als snel werd het eerste gerecht geserveerd. Daarna zouden er nog meerdere volgen. Tijdens de maaltijd kwamen er kinderen, gebracht door hun ouders, binnen druppelen om Engelse les bij Albert en zijn assistent te volgen. Als opdracht kregen zij van Albert om één voor één ons een hand te geven en een paar woorden in het Engels met ons te wisselen, erg vertederend. In Tonghai komen zelden Westerlingen, ook de ouders vonden het erg interessant( we hadden het idee dat het hele stadje van onze aanwezigheid op de hoogte was). Na vertrek van de ouders begon de Engelse les, na een poosje sloten wij ons spontaan aan. Er werd een grote kring geformeerd en Albert liet elk kind een liedje in het Engels voor ons zingen. Het liedje: “Hoofd, schouders, knie en teen” bleek bij de kinderen bekend en werd in het Engels en Chinees gezongen. Daarna hebben wij het in het Nederlands voor de kinderen gezongen. Na afloop hetzelfde ritueel als bij binnenkomst, handje en een paar (andere) woordjes.
Vanmorgen vroeg vertrokken, een traject van 90 km met daarin twee passen. We passeerden een oude, niet gerestaureerde, kleine pagode en een groot meer. Het weer was wederom precies goed voor fietsers, lekker warm maar niet te. We komen steeds hoger en zien nu geen palmbomen etc. meer. Het uitzicht op de tweede pas (circa 2000 m) was schitterend, we zagen de weg kronkelen en in de verte het grote meer, dat we eerder passeerden.
Tijdens de afdaling kwamen we wegwerkzaamheden tegen, waarbij de chauffeur van een bus en een vrachtwagen beiden vonden dat ze recht op doorgang hadden. Gevolg: alles kwam vast te zitten, de bus week uiteindelijk uit en kwam op de werkzaamheden te staan!
Vroeg in de middag waren we op plaats van bestemming, het tempo gaat ongemerkt omhoog.
We zitten nu in een chique hotel, echter zonder internet. Tegenover het hotel is een Internetcafé, eens kijken of ze ons hier accepteren, tot nu deed men erg huiverig/moeilijk.
Groeten JA
Gisteravond hebben we ons uitstekend vermaakt. Albert stond ons bij de poort van zijn tuin op te wachten. Nadat hij ons had geïnstalleerd met een koud biertje begon hij met koken, de nodige voorbereidingen had hij al getroffen, als snel werd het eerste gerecht geserveerd. Daarna zouden er nog meerdere volgen. Tijdens de maaltijd kwamen er kinderen, gebracht door hun ouders, binnen druppelen om Engelse les bij Albert en zijn assistent te volgen. Als opdracht kregen zij van Albert om één voor één ons een hand te geven en een paar woorden in het Engels met ons te wisselen, erg vertederend. In Tonghai komen zelden Westerlingen, ook de ouders vonden het erg interessant( we hadden het idee dat het hele stadje van onze aanwezigheid op de hoogte was). Na vertrek van de ouders begon de Engelse les, na een poosje sloten wij ons spontaan aan. Er werd een grote kring geformeerd en Albert liet elk kind een liedje in het Engels voor ons zingen. Het liedje: “Hoofd, schouders, knie en teen” bleek bij de kinderen bekend en werd in het Engels en Chinees gezongen. Daarna hebben wij het in het Nederlands voor de kinderen gezongen. Na afloop hetzelfde ritueel als bij binnenkomst, handje en een paar (andere) woordjes.
Vanmorgen vroeg vertrokken, een traject van 90 km met daarin twee passen. We passeerden een oude, niet gerestaureerde, kleine pagode en een groot meer. Het weer was wederom precies goed voor fietsers, lekker warm maar niet te. We komen steeds hoger en zien nu geen palmbomen etc. meer. Het uitzicht op de tweede pas (circa 2000 m) was schitterend, we zagen de weg kronkelen en in de verte het grote meer, dat we eerder passeerden.
Tijdens de afdaling kwamen we wegwerkzaamheden tegen, waarbij de chauffeur van een bus en een vrachtwagen beiden vonden dat ze recht op doorgang hadden. Gevolg: alles kwam vast te zitten, de bus week uiteindelijk uit en kwam op de werkzaamheden te staan!
Vroeg in de middag waren we op plaats van bestemming, het tempo gaat ongemerkt omhoog.
We zitten nu in een chique hotel, echter zonder internet. Tegenover het hotel is een Internetcafé, eens kijken of ze ons hier accepteren, tot nu deed men erg huiverig/moeilijk.
Groeten JA
-
06 April 2010 - 09:28
Willemijn :
Wat prachtig allemaal! -
06 April 2010 - 11:21
Lia:
Jullie voelen je duidelijk op je gemak met die kindertjes, enig hoor! Oh, oh, wat is het weer mooi!
Genieten hè. -
06 April 2010 - 15:38
Emjo:
wat lijkt mij dit een speciale reis! Wat een belevenissen en contacten. Hier ook mooi weer, zo'n 17 graden en zonnig.Kids lekker buiten dus, volop fietsen en voetballen. Dikke kus! -
06 April 2010 - 15:52
Joke:
He Joop, ook jij moest er aan geloven. Wat toch ontzettend leuk allemaal en ja natuurlijk gaat het snel de ronde.
Net als indonesie, ook daar de ouders die graag "kennis" maken.
Veel plezier verder en Ali, je blijft JUF xx -
06 April 2010 - 19:58
Hennie.M:
Dankjewel dat ik en beetje met jullie mee mag reizen ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
