Dorp aan de rivier

Sing Buri, 16-02-2019

We vervolgen onze route langs de levensader van Thailand. Omdat we weer vroeg op pad zijn zien we de monniken hun aalmoesroute lopen. Sommige hebben zelfs een karretje bij zich. We steken de eerste Thaise dam, gebouwd in 1957, over. Ook nu is men druk bezig het water te managen. Sinds de grote overstromingen van 2011/12 is men bezig dijken te verhogen en te verstevigen. Ook wij krijgen met deze werkzaamheden te maken. Interessant om te zien. We fietsen door Sapphaya, een leuk dorp met authentieke houten huizen. Eigenlijk veel leuker dan het “beroemde” Chiang Khan aan de Mekong. Maar hier zijn geen toeristen en gaat het leven zijn eigen gang. Een prima plekje voor een koffiestop. Na ongeveer 30 km worden we van de betonweg afgeleid (wegwerkzaamheden) en moeten we door een natgespoten leemwegdek fietsen. Spiegelglad! Ali loopt en Joop fietst in een kleine versnelling door. De leemklonten vliegen in het rond, de spatborden lopen helemaal vol met leem. We besluiten unaniem om de 300m verderop parallellopende grote weg (311) te nemen. Daar aangekomen moeten we eerst de troep van onze fietsen en schoenen (SPD clips) schrapen. We wisselen de grote weg af met wat kleinere weggetjes (niet meer over de dijk). De laatste 15 km blijven we op de grote weg. We hebben een onderkomen met zwembad gereserveerd (Sumali Villa). Van de Franse eigenaar horen we dat hij als enige hotelondernemer van de omgeving een zwembad heeft. De 5 omfietskilometers hebben we er graag voor over. Het is weer bloedheet, dus we genieten van het gebodene.
JA