Langs fietspaden
Door: JA
Blijf op de hoogte en volg Joop en Ali
13 Juni 2016 | Italië, Padua
Padova,12-06-2016
De Napolitaanse baas, annex kok van het hotelletje, zou heerlijk voor ons koken. Typisch Napolitaanse gerechten, zei hij. Bovendien met verse producten. Als voorgerecht (primo) lag er wat spaghetti met een tomatensausje en daarin drie verdwaalde kappertjes en twee stukjes olijf op ons bord. En als hoofdgerecht (secondo) kregen we gebakken aardappeltjes met meegebakken doperwtjes en een soort gehaktbal. Best lekker, zei Joop (!?) En het ontbijt de volgende ochtend stelt ook al niet veel voor. Allemaal voorverpakt spul. Heel teleurstellend. En de eindrekening is nog teleurstellender. Snel wegwezen, maffiose praktijken zegt Ali nog. We vertrekken onder dreigend uitziende weersomstandigheden. Ferrara is fietsstad, dus overal fietspaden en fietsstroken. Maar dan moet je wel genoegen nemen met putdeksels, hobbels en bobbels en geparkeerde auto's. Dus negeren we de fietspaden, indien mogelijk. En dat doen de Ferrarezen ook! Een half uur later worden we getrakteerd op een wolkbreuk. Gelukkig kunnen we schuilen. Rond een uur begint het weer te regenen. We hebben intussen flinke trek gekregen en besluiten een warme middagmaaltijd tot ons te nemen. En in dit restaurant worden we niet teleurgesteld. We eten niet eens ons bord leeg, zo veel. De rest van de dag blijft het droog. We zijn intussen het achterland van Venetië genaderd en zien regelmatig villa's (paleizen). De rijke/adelijke families ontvluchtten vroeger in de zomer de “stinkstad”. Padova heeft geen camping dus we hebben weer een hotel geboekt. Na 100,5 km komen we hier aan. Normaal fietsen we niet zo veel, maar met de nodige fietskilometers in de benen en een vlak traject is dit geen probleem. Eigenlijk beginnen we wel een beetje genoeg te krijgen van de hotelletjes. We beginnen te verlangen naar stabiel weer en onze tent. Gewoon voor het tentje zitten, een beetje aanrommelen en zelf ons potje koken.
Ciao, JA
De Napolitaanse baas, annex kok van het hotelletje, zou heerlijk voor ons koken. Typisch Napolitaanse gerechten, zei hij. Bovendien met verse producten. Als voorgerecht (primo) lag er wat spaghetti met een tomatensausje en daarin drie verdwaalde kappertjes en twee stukjes olijf op ons bord. En als hoofdgerecht (secondo) kregen we gebakken aardappeltjes met meegebakken doperwtjes en een soort gehaktbal. Best lekker, zei Joop (!?) En het ontbijt de volgende ochtend stelt ook al niet veel voor. Allemaal voorverpakt spul. Heel teleurstellend. En de eindrekening is nog teleurstellender. Snel wegwezen, maffiose praktijken zegt Ali nog. We vertrekken onder dreigend uitziende weersomstandigheden. Ferrara is fietsstad, dus overal fietspaden en fietsstroken. Maar dan moet je wel genoegen nemen met putdeksels, hobbels en bobbels en geparkeerde auto's. Dus negeren we de fietspaden, indien mogelijk. En dat doen de Ferrarezen ook! Een half uur later worden we getrakteerd op een wolkbreuk. Gelukkig kunnen we schuilen. Rond een uur begint het weer te regenen. We hebben intussen flinke trek gekregen en besluiten een warme middagmaaltijd tot ons te nemen. En in dit restaurant worden we niet teleurgesteld. We eten niet eens ons bord leeg, zo veel. De rest van de dag blijft het droog. We zijn intussen het achterland van Venetië genaderd en zien regelmatig villa's (paleizen). De rijke/adelijke families ontvluchtten vroeger in de zomer de “stinkstad”. Padova heeft geen camping dus we hebben weer een hotel geboekt. Na 100,5 km komen we hier aan. Normaal fietsen we niet zo veel, maar met de nodige fietskilometers in de benen en een vlak traject is dit geen probleem. Eigenlijk beginnen we wel een beetje genoeg te krijgen van de hotelletjes. We beginnen te verlangen naar stabiel weer en onze tent. Gewoon voor het tentje zitten, een beetje aanrommelen en zelf ons potje koken.
Ciao, JA
-
13 Juni 2016 - 10:21
Margreet:
dus het eten in Italie is niet altijd een succes. Zo zie je maar weer. Hier is het druilerig maar niet koud. Gisteren uit eten geweest en toen even spontaan bij Bert en Hilda langsgegaan om te kijken hoe het met Bert was. Hij loopt nou bij de logopedist en krijgt weer een scan van zijn hoofd. Hij voelde zich wel goed maar erg snel moe. Moet dus rustig aan doen en nog lang niet weer aan het werk. Hier alle O.K., word er alleen niet goed van dat ik nog maar 2 weken vakantie heb. Hoe kom ik de zomer in Nederland door..... -
13 Juni 2016 - 13:11
Joke:
Lieve Joop en Ali, het loopt idd niet altijd zoals wij willen :-( helaas.
Maar goed blij dat jullie nog steeds heerlijk genieten van het fietsen en dat eten; tja niet alle koks zijn kunstenaars :-) en niet alle mensen zijn zo vriendelijk als de Croaten.
Ik verlang ook naar een tent :-)
Gelukkig is het niet koud buiten al is het wat grijs en probeert de zon er door te komen.
Wens jullie veel zonnestraaltjes en een goede fiets router en vele knuffels xxxx -
13 Juni 2016 - 20:55
Ans En Hans:
Fijn als kok Joop weet een keertje zelf kan koken! Wij zijn vandaag aangekomen op de camping, ook hier vanavond regen en erg stil. Fijne tijd en tot ziens. Ans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
