De omleiding

Argostoli, 30-04-2016
Nadat we ons routeboekje hebben bestudeerd gaan we vol goede moed op pad. Het is wolkenloos blauw en het klimwerk lijkt mee te vallen. We beginnen direct te klimmen naar een hoogten van ruim 300m. Aan onze linkerkant zien we steeds het eiland Ithaca liggen, oorspronkelijke woonplaats van Odysseus, bekend uit de Griekse mythologie. In Vasilikiades kunnen we volgens de aanvullende beschrijving van het routeboekje de aangegeven weg niet vervolgen in verband met een wegverzakking. We informeren ter plekke over de herstelwerkzaamheden en of het mogelijk per fiets toch te doen is. De antwoorden zijn zeer verwarrend, in ieder geval is doorgaan te gevaarlijk. We volgen de omleiding, goed aangegeven met borden. We klimmen naar Karia, hier gaan we niet met de bocht omlaag, maar volgen nog even de muur omhoog. Vervolgens bij T-splisingen rechts aanhouden (aanwijzingen boekje) . Waar is de T-splitsing nou? We vragen regelmatig na. Men weet niets van een T-splitsing, de eerste afslag is ruim 10 km verder (bergop! , 650 m ) (lieve tennisvriendinnen Ali heeft nu vaak aan een hulpmotortje gedacht). We fietsen maar door en volgen de borden omleiding. We zijn ondertussen weer aan de oostkant van Kefelonia beland. Hebben hierdoor weer fantastische uitzichten op Ithaca. Na minstens 15 km omrijden komen we na een magnifieke afdaling toch weer op de route, vlak bij Myrthos beach. Deze baai met strand staat bekend als een van de mooiste ter wereld. De rest van de route is een makkie, eindpunt Argostoli.
Ook hier is de camping nog niet geopend. Tot nu toe 1 camping is een magere score om al die kampeerspullen mee te slepen. Niet zo zeer het volume maar het gewicht.... Het familie hotelletje vergoed veel. De lieve eigenaresse heeft zelfs verse rozen en een paasmandje gevuld met koekjes een roodgeverfde eieren neergezet. De rode eieren is een traditie voor eerste Paasdag. Ze biedt ook nog aan een kopje koffie voor ons te zetten maar wij hebben ondertussen een koud biertje open getrokken. 's Avonds laten we ons het eten bij het restaurant om de hoek prima smaken. Vooral het toetje. Niet te geloven, arretjescake! Als we klaar zijn worden in het restaurant alle tafels gedekt. Alle tafels zijn gereserveerd. Na de nachtmis, ongeveer 00.30 uur, komt men hier lamsvlees eten. Ook al traditie. Wij liggen dan allang op een oor. Ali heeft nog even overwogen die dienst bij te wonen. Schijnt heel bijzonder te zijn maar zij trekt dat niet meer.... Midden in de nacht worden we nog even gewekt door de knallen van het vuurwerk.
Antio, JA