4 Etappes verder

Vendas de Barreira, zaterdag 16 juni 2012
Woensdag 13 juni
We ontdekken dat we, bijna vanaf de camping, helemaal over een fietspad naar het centrum van Salamanca kunnen rijden. Het is 8 (!) graden als we de camping afrijden. Lange broek, jas en handschoenen aan… De zon schijnt volop en langzamerhand wordt het warmer. Om 12 uur rijden we weer in shirt en korte broek. Salamanca is mooi, maar de omgeving is oninteressant, eindeloze korenvelden. Na 40 km wordt het wat heuvelachtiger en het landschap afwisselender. We zien weer wijnstokken verschijnen (Ribera de Duero). Om 3 uur rijden we de camping van Zamora op. De stad heeft een prachtige oude binnenstad met Romaanse monumenten uit de middeleeuwen. De Moren zijn hier maar kort geweest. De kathedraal is deels gebouwd in Byzantijnse stijl (koepel). Een paar uur is eigenlijk veel te kort om al dit moois te bekijken. In de kantine van de camping kijkt Joop nog naar de eerste helft van Nederland-Duitsland. Hij is de enige die voor de buis zit, om 10 uur sluit de kantine, hij heeft genoeg gezien…

Donderdag 14 juni
Vandaag zijn er tijdens en aan het eind van de rit geen dorpjes, stadjes of steden te bewonderen. We slapen een beetje uit, rommelen wat en tegen half 11 stappen we op de fiets. Het landschap is nog steeds een beetje saai, agrarisch gebied. Maar het is prachtig weer, dus we hebben niets te klagen. In de buurt van Villarin de Campos zien we stenen gebouwtjes die in de verte wel wat op pagodes lijken. Waar ze voor gebruikt werden/worden weten we niet, de meesten zijn bouwvallig. Na Villarin wordt het weer wat heuvelachtiger. Daarna dalen we af naar een stuwmeer. Vervolgens nog een pittige klim en een lange afdaling tot bijna bij de camping. Deze is gesloten en staat te koop aangeboden. Aan de overkant is een bar/restaurant. Daar informeren we naar mogelijkheden om te overnachten in de buurt. Die is er niet. Volgens ons boekje is er 30 km verder op de route een hotel. We hebben er echter geen naam of telefoonnummer van en we willen wel zeker weten of we er terecht kunnen voor we verder fietsen. Het meisje achter de bar kijkt in het telefoonboek en kan niets vinden. We maken haar duidelijk dat we dan maar “stiekem” de camping op gaan om ons tentje op te zetten. Helemaal niet nodig, we mogen ons tentje op de picknickplaats bij de rivier, vlak bij het restaurant, opzetten. Het is een zgn “Zona Acampada”. Officieel hoor je bij gemeente of politie hier toestemming voor te vragen. Waarschijnlijk heeft men vanuit de bar getelefoneerd, want even later komt de Guardia Civil aangereden, fotografeert ons (!) en vraagt of de plek ons bevalt. We hebben een schitterende plek aan de rivier en verschillende picknicktafels tot onze beschikking. We wassen ons in de rivier, halen een flesje wijn bij de bar en zijn helemaal tevreden.

Vrijdag 15 juni
Vandaag buigen we af naar het westen, richting Galicie. De Via de la Plata, de oude heerweg van de Romeinen, loopt door naar het noorden, naar Gijon. De pelgrimsroute wordt nu de Via Mozarabe genoemd, zien we op informatieborden. We hebben een krachtige west tot zuidwestenwind waardoor het tempo laag ligt. De route gaat door vele dorpjes die er uitgestorven en onaantrekkelijk uitzien. Vanaf de jaren 70 heeft hier een grote leegloop plaatsgevonden. Jongere mensen wonen er nauwelijks meer. De bars, die er wel zijn, zijn haast nog allemaal gesloten. Dus het duurt enige tijd voor we een kopje koffie kunnen krijgen. We klimmen langzaam naar 1000m, maar met de tegenwind, die steeds meer aanwakkert, voelt het alsof we de hele dag stevig klimmen! Ali heeft het er een beetje moeilijk mee, ze heeft een hekel aan tegenwind. Veel inspanning waar je niets voor terugkrijgt. Pas tegen 6 uur komen we in Puebla de Sanabria aan. Een leuk plaatsje met nauwe, steile keienstraatjes en een kasteel. De camping is gewoon open. Om half 10 duikt Ali de tent in, windmoe.

Zaterdag 16 juni
We krijgen onze tent nog kurkdroog ingepakt eer we op weg gaan. Maar al snel begint het te miezeren. Tijdens een koffiestop lezen we in een krant de voetbaluitslagen en het weer. Dat voorspelt voor vandaag niet veel goeds. Met bril fietsen is lastig dus Ali doet haar daglenzen in en alle regenkleding gaat aan. Aan het eind van de rit is geen camping beschikbaar, dus dat komt in dit geval goed uit. Onderweg spreken we een Duitse fietser, van Santiago op weg naar Cordoba. Hij heeft al 3 dragen regen gehad, we hebben dus nog niets te klagen. Volgens de krant knapt het de komende dagen op, afwachten maar. Tegen 2 uur, we zijn net Galicie ingereden, kan de regenkleding uit. Het is nog wel zwaar bewolkt, maar de temperatuur is aangenaam. De dorpjes hebben een grote verandering ondergaan. De hoofdkleur is grijs/beige, natuursteen, leien daken en op de bovenverdieping serres. Men spreekt hier een eigen Keltisch dialect, dat op Portugees lijkt. Volgens de bewoners is het net andersom, het Portugees komt voort uit hun taal. We rijden trouwens al de hele dag pal langs de Portugese noordgrens. De omgeving is mooi, groen en bergachtig.
In Vendas de Barreira overnachten we in een wederom keurig hostal. Uit het raam van onze kamer kijken we op Portugal uit.
Adios, JA