Vaarwel Pyreneeen

Audenac-Les-Bains, 14 juni
We fietsen eerst de resterende 10 km. naar St.-Bertrand waar we gisteren op de camping hadden willen overnachten. We kijken daar wat rond. Het is moeilijk voor te stellen dat dit stadje ooit een s 60.000 inwoners heeft geteld. Vanaf het begin van onze jaartelling lag hier de Romeinse stad Lugdunum Convenarum. Overal zijn resten van Romeinse villa’s, thermen, grafstenen etc. Een leuk voorbeeld van middeleeuwse recycling is een schitterend gelegen Romaans basiliekje in St.-Just de Valcabrere, opgebouwd uit Romeins overblijfselen die voor het grijpen lagen. Een koffiepauze laat op zich wachten. We komen maar steeds bordejes “A Vendre” tegen, ook bij cafés. De crisis heeft hier, van oudsher al een arm gebied, stevig toegeslagen. Uiteindelijk drinken wee koffie in een cafeetje-restaurantje-supermarktje-benzinestationnetje combinatie. Het beherende echtpaar rent van hot naar her en steeds is een van de bedrijsonderdeeltjes onbeheerd. Bizar, hoe hou je je hoofd boven water met 4 petieterige bedoeninkjes! Rond het middaguur trekt de bewolking op en de Pyreneeën laten zich in volle, witte, glorie zien. Als we in een stadje zitten te lunchen houdt een Engels fietspaar halt en komt een praatje met ons maken. Als ze verder willen gaan, heeft mister een lekke band. Joop steekt ook een handje uit. Verderop komt ons nog een alleengaande Nederlandse fietser tegemoet. We staan uitgebreid te kletsen en daar komt het Engelse paar ook weer aangefietst. Al met al is al 7 uur geweest als we op de camping aankomen. Mede door de aanwijzingen van de GPS. Die stuurt ons ditmaal via de kortste weg naar de camping, maar nu zit er wel een berg tussen. Ongeveer 3 km. klimmen tussen 10-15%. Lekker he, op het eind van de dag. Ali loopt, al duwend, naast de fiets dat ding te verketteren. Volgende keer maar gewoon weer de aanwijzingen van het routeboekje volgen. De Engelsen hebben de tent al lang staan.
Foix, 15 juni
We zijn direct goed wakker, de fietsdag begint met 5 km heftig op en neer en 3 keer een klim van 15% (300-500m). Dit lijkt niet veel, maar doe het maar eens met een zwaar bepakte fiets. De rest van de fietsdag lijkt nu hierdoor een makkie. De weg voert ondermeer door een grot(Mas de Azil), een bijzondere ervaring. Ook blijven we weer kletsen, ditmaal met een “snelle” vrouw, op een Snelfiets en Snelshirt aan. Zij blijkt verkoopster te zijn bij Snelfietsen in Utrecht. Vlak voor Foix komen we de Engelsen weer tegen en we fietsen samen naar de camping (GPS, nu geen probleem). Bij Foix komen we het gebied binnen waar de meeste Katharensporen te vinden zijn. Jaren geleden hebben we het boek “Montaillou” gelezen . Het beschrijft de geschiedenis en de vervolging van de Katharen in de 13e en 14e eeuw. Het boeit ons nog steeds. Het woord “ketter” is van Kathaar afgeleid.
Mirepoix, 16 juni
We zien nog steeds de besneeuwde bergen van de Pyreneeën , maar we laten ze steeds verder achter ons. We fietsen naar het noordoosten richting Carcassonne, daarna Narbonne en de Mediterranee. Het karakter van de stadjes en dorpjes verandert langzaam. De huizen van natuursteen en leien daken maken plaats voor gepleisterde huizen in pastelkleuren en gewone dakpannen. Gezellig beschaduwde pleintjes, vaak met platanen. De stevige heuvels gaan langzamerhand over in glooiende hellingen. Met een stevige tegenwind rijden we naar Mirepoix. Vandaag fietsen we maar 40 km, een halve fietsdag. Het wordt tijd om de was weer te gaan doen. In Vals stoppen we even om een bijzondere kerk te bekijken, Eglise Rupestre. Het lijkt op een burcht en is gedeeltelijk uit de rotsen gehouwen. Na de was strijken we neer op het prachtige plein van Mirepoix en bekijken nog de kerk. Met het breedste Gothische gewelf van Frankrijk. Vandaag trouwens geen andere fietsers tegen gekomen.
Au revoir, JA