De Catalaanse bergen
Door: ali/joop
Blijf op de hoogte en volg Joop en Ali
24 April 2012 | Spanje, Móra la Nova
Mora la Nova, dinsdag 24 April 2012
We zijn nu 5 dagen onderweg door de Catalaanse bergen. Nooit geweten dat het hier zo mooi is.Dat het een zware route zou zijn was ons bekend. Als extra krijgen we dagelijks nog een harde tot stormachtige tegenwind cadeau! De geplande 80 km per dag stellen we na twee dagen bij. Aan de fietsen zal het niet liggen, die doen het uitstekend. Voor de geïnteresseerden: het zijn hand-made fietsen (Avaghon) , stalen frame, met Rohloff naaf en Belt aandrijving. De bepakking doet ook een duit in het zakje, uitgangspunt is kamperen, waardoor we beiden met ongeveer 10 kilo meer fietsen dan in Azië. Een camping lukt niet altijd, vandaag zitten we in een Hostal (eenvoudig hotel). Dit biedt wat meer tijd voor het plaatsen van een stukje, op een camping zijn we self-supporting, tent opzetten , boodschappen doen, koken, wassen etc. Dan blijft er weinig tijd over, het biertje op een terrasje moet wel doorgaan natuurlijk. Bovendien werkt het mobiele internet ook nog niet, heeft ook nog enige aandacht nodig. Onderweg maken we weer de nodige leuke/noemenswaardige dingen mee. Bij pauzes onderweg worden de fietsen uitvoerig bestudeerd en becommentarieerd door Catalaanse mannen. Maak vooral niet de fout om Catalunya Spanje te noemen! (Zeker niet nu Barcelona heeft verloren van Real Madrid, we hebben deze ramp in een kroeg in Igualada meegemaakt/geleden)
De campings in Spanje zijn een verhaal apart. Het zijn campings met” alles erop en eraan”. Prachtige toiletgebouwen, grote plaatsen met elektra, zwembaden, supermarket, restaurant en ga zo maar door. De prijs is navenant, de voorzieningen zijn meestal (nog) niet operationeel, maar dar weet de computer in de receptie niet en die is de baas.
In Montblanc komen we bij toeval, het restaurant op de camping is dicht, terecht in een kroegje (bier en tapas) dat een Belgische mede-eigenaar heeft. Zijn vrouw is eigenlijk de baas, door hem consequent “mama” genoemd. De mama van mama Theresa maakt de tapas, smullen! De Belg vertelt ons over Montblanc, er zijn nu Middeleeuwse feesten. Maandag (23 April) het feest van San Jordi (St. Joris), de mannen geven hun vrouw/geliefde een roos en krijgen een boek weerom. Op San Jordi dag zien we ’s morgens in het centrum een groepje mannelijke fietsers. Zij gaan in 2 weken van Girona naar Malaga, ze reizen licht bepakt met het embleem MIEP (Mag Ik Even Passeren?), het mannelijke equivalent van “Zadelpijn”.
In het klooster van Poblet, op de werelderfgoedlijst, krijgen we van een monnik de eerste stempel in onze Pelgrimspas, oftewel de “Credencial del Peregrino”. Deze stempels zijn nodig om straks in Santiago de Compestella een aflaat te verkrijgen.Ook voor niet- gelovigen “nooit weg”.
Op de camping in Vilanova de Prades maken we op 900 m hoogte een koude en stormachtige nacht door, goed dat we winterkamperen gewend zijn.
Vandaag begint de dag koud en helder, de handschoenen , softshell en regenjas gaan aan en eigenlijk zouden we liever een muts dan een helm opzetten! Tijdens de afdaling schiet de temperatuur echter omhoog, het is zonnig maar de wind blijft steeds stormachtig tegen waaien. Ook in de afdaling moeten we soms stevig bijtrappen en dan nog komen we niet boven de 20 km/u. Onze gemiddelde rijsnelheid tot op heden is slechts 11 km/u, dit was Azië aanmerkelijk hoger. Het aantal afgelegde hoogtemeters is tot nu toe ruim voldoende om 2 keer over de Alpen te gaan.
Joop kijkt nu voor de derde keer naar een wedstrijd van Barcelona, Ali besluit te gaan slapen. Morgen wacht opnieuw een dag met veel hoogteverschil en hopelijk minder wind.
We proberen om gemiddeld 2 keer per week een stukje plaatsen,
Adios, JA
We zijn nu 5 dagen onderweg door de Catalaanse bergen. Nooit geweten dat het hier zo mooi is.Dat het een zware route zou zijn was ons bekend. Als extra krijgen we dagelijks nog een harde tot stormachtige tegenwind cadeau! De geplande 80 km per dag stellen we na twee dagen bij. Aan de fietsen zal het niet liggen, die doen het uitstekend. Voor de geïnteresseerden: het zijn hand-made fietsen (Avaghon) , stalen frame, met Rohloff naaf en Belt aandrijving. De bepakking doet ook een duit in het zakje, uitgangspunt is kamperen, waardoor we beiden met ongeveer 10 kilo meer fietsen dan in Azië. Een camping lukt niet altijd, vandaag zitten we in een Hostal (eenvoudig hotel). Dit biedt wat meer tijd voor het plaatsen van een stukje, op een camping zijn we self-supporting, tent opzetten , boodschappen doen, koken, wassen etc. Dan blijft er weinig tijd over, het biertje op een terrasje moet wel doorgaan natuurlijk. Bovendien werkt het mobiele internet ook nog niet, heeft ook nog enige aandacht nodig. Onderweg maken we weer de nodige leuke/noemenswaardige dingen mee. Bij pauzes onderweg worden de fietsen uitvoerig bestudeerd en becommentarieerd door Catalaanse mannen. Maak vooral niet de fout om Catalunya Spanje te noemen! (Zeker niet nu Barcelona heeft verloren van Real Madrid, we hebben deze ramp in een kroeg in Igualada meegemaakt/geleden)
De campings in Spanje zijn een verhaal apart. Het zijn campings met” alles erop en eraan”. Prachtige toiletgebouwen, grote plaatsen met elektra, zwembaden, supermarket, restaurant en ga zo maar door. De prijs is navenant, de voorzieningen zijn meestal (nog) niet operationeel, maar dar weet de computer in de receptie niet en die is de baas.
In Montblanc komen we bij toeval, het restaurant op de camping is dicht, terecht in een kroegje (bier en tapas) dat een Belgische mede-eigenaar heeft. Zijn vrouw is eigenlijk de baas, door hem consequent “mama” genoemd. De mama van mama Theresa maakt de tapas, smullen! De Belg vertelt ons over Montblanc, er zijn nu Middeleeuwse feesten. Maandag (23 April) het feest van San Jordi (St. Joris), de mannen geven hun vrouw/geliefde een roos en krijgen een boek weerom. Op San Jordi dag zien we ’s morgens in het centrum een groepje mannelijke fietsers. Zij gaan in 2 weken van Girona naar Malaga, ze reizen licht bepakt met het embleem MIEP (Mag Ik Even Passeren?), het mannelijke equivalent van “Zadelpijn”.
In het klooster van Poblet, op de werelderfgoedlijst, krijgen we van een monnik de eerste stempel in onze Pelgrimspas, oftewel de “Credencial del Peregrino”. Deze stempels zijn nodig om straks in Santiago de Compestella een aflaat te verkrijgen.Ook voor niet- gelovigen “nooit weg”.
Op de camping in Vilanova de Prades maken we op 900 m hoogte een koude en stormachtige nacht door, goed dat we winterkamperen gewend zijn.
Vandaag begint de dag koud en helder, de handschoenen , softshell en regenjas gaan aan en eigenlijk zouden we liever een muts dan een helm opzetten! Tijdens de afdaling schiet de temperatuur echter omhoog, het is zonnig maar de wind blijft steeds stormachtig tegen waaien. Ook in de afdaling moeten we soms stevig bijtrappen en dan nog komen we niet boven de 20 km/u. Onze gemiddelde rijsnelheid tot op heden is slechts 11 km/u, dit was Azië aanmerkelijk hoger. Het aantal afgelegde hoogtemeters is tot nu toe ruim voldoende om 2 keer over de Alpen te gaan.
Joop kijkt nu voor de derde keer naar een wedstrijd van Barcelona, Ali besluit te gaan slapen. Morgen wacht opnieuw een dag met veel hoogteverschil en hopelijk minder wind.
We proberen om gemiddeld 2 keer per week een stukje plaatsen,
Adios, JA
-
24 April 2012 - 20:39
Joke:
Hallo Joop en Ali, Dus erg zwaar deze route met al die bepakkingen.
Dit is nu waarom ik Spanje ook zo mooi vindt, de bergen de kust en de inlanders, tappas, gassificado, alles.
Als ik jullie zo zie heb ik zo zin om snel een vliegtuig te pakken en een auto te huren en weg uit nederland, hier ook veel regen,hagel en zelfs wind, en daar tussen door schijnt gelukkig de zon.
Kwam ons broertje vanmiddag nog tegen in de tuin.
Wens jullie een goede reis en ingedachten fiets ik met jullie mee.
Trouwens Joop, wat ben ik blij dat ik niet met je in de auto zit met al die klaprozen langs de weg, anders had ik nu heel wat klappen gehad :-) doei xx -
25 April 2012 - 11:01
Eddy En Toos:
Oei wat een prachtige fietsen. Om van te watertanden. Jammer dat het zo winderig is. Bijtrappen bij een afdaling is niet echt leuk. Maar blijf genieten, wij genieten weer volop mee. -
25 April 2012 - 15:02
Harry Ina:
Ziet ergoed uit flink bijtrappen dus mooie omgeving geniet er van we gaan ook binnenkort heb vandaag lekker in de tuin gewerkt mooi weer harry is vissen groetjes en tot horens voorzichtig he doei -
25 April 2012 - 19:24
Gonnie:
Prima van jullie. De eerste stempel is binnen. Nu de rest nog. Doe maar rustig aan met al die bagage.
De wind gaat nog wel draaien en dan wordt het een "makkie".
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
