High Trail
Door: ali/joop
Blijf op de hoogte en volg Joop en Ali
02 Mei 2010 | China, Qiaotou
Qiaotou, vrijdag 30 april, zaterdag 1 mei,
Nadat we ons enigszins verslapen hadden, in recordtempo de rugzakjes ingepakt , een stevig ontbijt bij Jane’s en om 10 uur de trail begonnen. Wij waren natuurlijk niet de enigen, maar druk was het ook niet. Het was even zoeken naar het begin van de trail, maar eenmaal op het pad werd met gele- of rode pijlen duidelijk aangegeven hoe te lopen. Naast lopen is het ook mogelijk de trail op de rug van een paardje of ezel te doen. We kwamen een Australische familie tegen, ouders en 4 jonge kinderen, die twee paardjes plus begeleiders hadden gehuurd. Het is verbazingwekkend om te zien hoe deze dieren zich redden op de smalle, rotsige en steile bergpaadjes. Als het te gevaarlijk wordt moeten de berijders afstappen en worden de dieren geleid door hun begeleiders. De tocht op zich vonden we niet echt moeilijk, vergelijkbaar met onze wandelingen in de Alpen, al hebben we dan de beschikking over een betere uitrusting. Het weer was uitstekend, dus mooie vergezichten. Om half vijf kwamen we aan bij Half Way Guest House, ons overnachtingsadres. Daar werd het al snel een gezellig gebeuren, de Australische familie, een groep Koreanen, een Israelische groep, twee Fransen, een Schot, vier Duitsers, allemaal op het “Inspiration Terrace”, veelal met een fles Dali bier. Vooral met de Schot, de Fransen en natuurlijk ook Jeroen een heel gezellige avond gehad.
Tijdens het ontbijt besloten we met het gezellige groepje verder te trekken, dit had ook een praktische reden, we moesten allemaal weer terug naar Qiaotou en besloten gezamenlijk een minivan voor de terugweg te regelen. Net als gisteren weer heel mooi weer, hoewel het in de loop van de middag dicht trok en er een heel klein buitje langs kwam. Daarna trok het weer open en werd het veel warmer dan we de afgelopen dagen gewend waren. We zijn nog helemaal tot in de kloof gedaald tot bij de steen van waar de tijger gesprongen zou hebben. Na een late lunch uiteindelijk met 7 personen in een minivan richting Qiaotou, over de “Low Trail” , waar we niet met de fiets konden/mochten, vanwege werkzaamheden en landslides. Ook nu zou de weg nog geblokkeerd zijn, de ene auto zou ons tot de blokkade brengen en een andere zou ons dan opwachten aan de andere kant, wij zouden dus over de blokkade moeten klimmen. Nu bleek de blokkade net geruimd te zijn, echter de werkzaamheden gingen wel door, hetgeen inhield dat we ongeveer een uur hebben staan wachten vanwege vallende stenen en rotsblokken na gebruik van explosieven. Intussen stonden er aan beide kanten auto’s, busjes en vrachtwagens, toen het sein veilig werd gegeven gingen de chauffeurs eerst de grootste brokken steen ruimen en verzochten de passagiers lopend over de losse stenen te gaan. Af en toe keilden er nog stenen naar beneden, het was niet geheel zonder risico. Na deze hindernis genomen te hebben, werden we even verder opgehouden door een auto, midden op de weg gestrand met een kapotte ophanging. Met z’n allen de weg wat”breder” gemaakt zodat het busje, zonder ons!, er nog net langs kon laveren, daarna zonder problemen veilig aangekomen.
Al met al een prachtige, gezellige en op het laatst een spannende tocht.
Morgen weer op de fiets naar Jianchuan, gedeeltelijk over een eerder gereden weg, wel weer veel klimmen.
Groeten JA
Nadat we ons enigszins verslapen hadden, in recordtempo de rugzakjes ingepakt , een stevig ontbijt bij Jane’s en om 10 uur de trail begonnen. Wij waren natuurlijk niet de enigen, maar druk was het ook niet. Het was even zoeken naar het begin van de trail, maar eenmaal op het pad werd met gele- of rode pijlen duidelijk aangegeven hoe te lopen. Naast lopen is het ook mogelijk de trail op de rug van een paardje of ezel te doen. We kwamen een Australische familie tegen, ouders en 4 jonge kinderen, die twee paardjes plus begeleiders hadden gehuurd. Het is verbazingwekkend om te zien hoe deze dieren zich redden op de smalle, rotsige en steile bergpaadjes. Als het te gevaarlijk wordt moeten de berijders afstappen en worden de dieren geleid door hun begeleiders. De tocht op zich vonden we niet echt moeilijk, vergelijkbaar met onze wandelingen in de Alpen, al hebben we dan de beschikking over een betere uitrusting. Het weer was uitstekend, dus mooie vergezichten. Om half vijf kwamen we aan bij Half Way Guest House, ons overnachtingsadres. Daar werd het al snel een gezellig gebeuren, de Australische familie, een groep Koreanen, een Israelische groep, twee Fransen, een Schot, vier Duitsers, allemaal op het “Inspiration Terrace”, veelal met een fles Dali bier. Vooral met de Schot, de Fransen en natuurlijk ook Jeroen een heel gezellige avond gehad.
Tijdens het ontbijt besloten we met het gezellige groepje verder te trekken, dit had ook een praktische reden, we moesten allemaal weer terug naar Qiaotou en besloten gezamenlijk een minivan voor de terugweg te regelen. Net als gisteren weer heel mooi weer, hoewel het in de loop van de middag dicht trok en er een heel klein buitje langs kwam. Daarna trok het weer open en werd het veel warmer dan we de afgelopen dagen gewend waren. We zijn nog helemaal tot in de kloof gedaald tot bij de steen van waar de tijger gesprongen zou hebben. Na een late lunch uiteindelijk met 7 personen in een minivan richting Qiaotou, over de “Low Trail” , waar we niet met de fiets konden/mochten, vanwege werkzaamheden en landslides. Ook nu zou de weg nog geblokkeerd zijn, de ene auto zou ons tot de blokkade brengen en een andere zou ons dan opwachten aan de andere kant, wij zouden dus over de blokkade moeten klimmen. Nu bleek de blokkade net geruimd te zijn, echter de werkzaamheden gingen wel door, hetgeen inhield dat we ongeveer een uur hebben staan wachten vanwege vallende stenen en rotsblokken na gebruik van explosieven. Intussen stonden er aan beide kanten auto’s, busjes en vrachtwagens, toen het sein veilig werd gegeven gingen de chauffeurs eerst de grootste brokken steen ruimen en verzochten de passagiers lopend over de losse stenen te gaan. Af en toe keilden er nog stenen naar beneden, het was niet geheel zonder risico. Na deze hindernis genomen te hebben, werden we even verder opgehouden door een auto, midden op de weg gestrand met een kapotte ophanging. Met z’n allen de weg wat”breder” gemaakt zodat het busje, zonder ons!, er nog net langs kon laveren, daarna zonder problemen veilig aangekomen.
Al met al een prachtige, gezellige en op het laatst een spannende tocht.
Morgen weer op de fiets naar Jianchuan, gedeeltelijk over een eerder gereden weg, wel weer veel klimmen.
Groeten JA
-
02 Mei 2010 - 15:36
Joke:
Hoi Joop en Ali, wat weer een belevenissen en wat een lekker ding liep er met jullie mee, vast de fransman? Leuk hoor, niet alleen fietsen de berg over maar ook nog wandelend.Dus toch nog de rots gevonden waar de tijger gesprongen is.
Wens jullie een goede terugreis en nog veel plezier natuurlijk.
Vele knuffels en twente is landskampioen en groningen gaat voor de playoffs xxxx en ik; mijn bed in zit in de nachtdienst. -
02 Mei 2010 - 15:39
Lia:
Moesten jullie echt over dat enge randje? En geen last van hoogtevrees?
Trouwens, prachtige plekken! Wat zal het weer wennen zijn in ons platte land op het platteland.
Leuke foto van jullie beidjes, zo knus na al die weken, jullie zien er goed uit! Groetjes. -
02 Mei 2010 - 15:48
Harrij/ina:
Heel mooi.Het is net het
Vorarlberg bij Dallas(geintje)Zus je ziet er afgetraind uit.Joop natuurlijk ook
-
02 Mei 2010 - 15:50
Harrij /Ina:
He ik bedoel natuurlijk Dalaas.Weet niet of er uberhaupt bergen zijn in "Dallas".
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
