Trogir

Trogir, 02-06-2016
We nemen een weg bovenlangs, een beetje het binnenland in, nr 58. Het eerste gedeelte gaat op en neer. Het midden gedeelte stijgt geleidelijk naar bijna 500m. Af en toe een steiler stukje van 8%. Maar daarvoor gaat Ali niet uit het zadel. Zelfs niet voor een foto. Maar het is wel opletten geblazen, want we worden steeds gewaarschuwd voor overstekende everzwijnen. De fiets/klim conditie van Ali wordt steeds beter. Maar 1950 is natuurlijk ook een goed bouwjaar. De laatste kilometers dalen we weer, maar er zitten steeds weer kleine klimmetjes tussen. Dus we maken wel weer de nodige hoogtemeters vandaag. De laatste 5 km van de afdaling worden we getrakteerd op een prachtig uitzicht op Trogir. In de verte zien we zelfs Split liggen. Bij Trogir ligt op loopafstand camping Rozac. Het is een kleinere camping met een goede recensie. We zijn er al om half 2 en krijgen een prachtig plekje aan zee toegewezen. We luieren een paar uurtjes aan het strand voordat we Trogir gaan bekijken. Het stadje staat op de Unescolijst. Wij, verwende reizigers (!), zijn er snel klaar mee. Het stadje is inderdaad prachtig maar wordt ontsierd doordat het volledig gericht is op het toerisme. Overal hotelletjes, barretjes, terrasjes, flutwinkeltjes en nu al erg druk. Jammer, het authentieke karakter, zoals gisteren in Sibenik, is hier helemaal verloren gegaan. En we worden steeds aangesproken om iets te eten of te drinken. Niet opdringerig, maar toch... We zoeken een terrasje op aan de overkant van de brug, uit de drukte. En vanavond gaan we gewoon eten in het campingrestaurant dat goed staat aangeschreven,
Do videnja, JA