Van Strand naar strand

Platamona, 19 juli
De prijs-kwaliteit van deze camping is beter dan die van gisteren. We staan mooi onder hoge pijnbomen en tussen oleanders. Een duinenrij scheidt ons van het langgerekte mooie zandstrand.’s Morgens gaan we eerst onze blog bijwerken in de bar/restaurant van de camping dat boven op de duin staat. WiFi is gratis, meestal is dat niet het geval. Bij het restaurant is het AMAnimazione-team actief. De kinderen van de camping oefenen een avondprogramma in. De muziek schalt alweer over de camping. Gelukkig is het nu goede muziek uit de 70- ger jaren. Gisteren hebben we uren mogen “genieten” van discodreun en house. Gelukkig ‘s avonds en ’s nachts geen last gehad, anders waren we hier geen dag langer gebleven. De middag brengen we op het strand door. Joop heeft zich voor de Sardinië strandvakantie een parasolletje aangeschaft. Deze gaat nu dus ook mee op de fiets. Aan het eind van de middag zet een Oostenrijks gezin schuin tegenover ons hun tent op. Ze brengen hun eigen energiecentraletje mee, een scharnierbaar systeem met zonnepaneeltjes en een omvormer (alles zelfbouw) , speciaal voor de koelkast. Ook nog niet eerder gezien, zo blijven we ons verbazen over campingvernuftigheden.
Valledoria, 20 juli
Na het gebruikelijke ontbijt, muesli met yoghurt, banaan en gedroogde abrikozen, gaan we weer vroeg op pad. Dat ontbijt doen we al jaren zo op deze manier. De ingrediënten zijn overal verkrijgbaar, zelfs in Azië. En yoghurt blijft ook zonder koelkast een nacht goed. Een pak/fles vruchtensap erbij maakt het compleet. Het kopje koffie drinken we bij de eerste de beste gelegenheid. Dit keer bij de kiosk van Giovanni ( hij heeft zich voorgesteld!) Deze strandtent doet ons sterk denken aan Thailand qua bouw en sfeer. We blijven de nauwelijks stijgende kustweg volgen tot we Castelsardo bereiken, dat op een hoge rots ligt. Het stadje, met zijn huizen in roze, zacht oranje en okergele tinten, ligt er prachtig bij. Helemaal bovenop ligt de ruïne van een Genuese burcht. Na Castelsardo gaan we weer wat klimmen. Rond 11 uur zijn we alweer op de volgende camping bij Valledoria. Deze camping ligt helemaal in de duinen. Er zijn zelfs plekken voor campers en caravans boven op de duinen aan het strand. Droomplekken! ’s Middags, op het strand, wordt ons een massage aangeboden door een Aziatische dame, ze vertelt dat ze uit Shanghai komt. Het Thailandgevoel versterkt zich. Toch bedanken we vriendelijk, we bewaren de massages voor het Verre Oosten.
Santa Teresa Gallura, 21 juli
’s Ochtends, 5.45 uur, staan we samen met de discogangers onze tanden te poetsen. We hebben de disco wel de gehele nacht kunnen horen, maar niet overheersend. Ali’s oordoppen werken nog steeds prima. Ze controleert elke dag driedubbel of ze wel weer in de tas belanden. We fietsen weer wat meer de bergen in. Doordat we regelmatig een riviertje kruisen, moeten we tot 3 keer toe 200m klimmen. De klim varieert van 4 tot 8%. Daarnaast nog een paar gemene tussenklimmetjes. Het is warm en er is weinig schaduw. Op de camping vinden we een mooie, beschaduwde plek. De siësta wil hier wel lukken. We willen hier wel een dagje blijven, gaan we morgen Santa Teresa bekijken. De camping ligt niet direct aan zee (ongeveer 10 minuten lopen) en beschikt over een groot zwembad. Vandaag dus maar zwembad, morgen strand. Bij het zwembad vraagt de badmeester naar een armband, te verkrijgen bij de receptie. Joop gaat 2 bandjes halen. Deze moet je kopen a 3 euro per stuk. Ach, voor 2 dagen doen we het maar, al vinden we het wel vreemd om voor een campingzwembad te betalen. We komen er al snel achter dat het bandje alleen op zondag geldig is ( kleur zilver). Elke dag heeft een eigen kleur bandje (a 3 euro), maar er bestaat ook een soort doorlopend bandje (prijs onbekend). Het is komisch te zien hoeveel mensen binnenkomen zonder bandje en door de badmeester weggestuurd worden. De meesten zijn heel verbaasd en sommigen pissig. Als we op het punt staan te gaan eten, komt er een campertje aangereden. Het blijkt dat dit campertje bij de 2 tenten op de plek naast ons hoort. Alle auto’s van de tenten staan op een parkeerplaats. Maar ja, dit geldt niet voor campers. Maar hij kan er nu niet langs. De tent moet weg! Er moeten dus 3 plekken worden vrijgehouden voor zijn doorgang. Dat vinden we belachelijk. Hij gaat maar naar de receptie, wij mochten overal staan. Met een receptioniste komt hij terug en wordt in het gelijk gesteld ( zij zijn met 4 personen, dus leveren meer op). Onze buren, op het terras boven ons, hebben de discussie gevolgd. Uit hun houding blijkt dat zij het ook belachelijk vinden en zich al een paar dagen hebben geërgerd aan de situatie. Zij bieden een oplossing door hun tafel en stoelen te verplaatsen. Het busje kan nu bij hun tent langs, zodat het campertje nu bij de tenten op het terrasje erboven staat. Ze zeggen dat hun zoon in de wagen slaapt. Intussen hebben we geen zin meer om hier een dag langer te blijven. Santa Teresa bekijken we wel onderweg.
Ciao, JA