Communie

Pilas de Algaida, zondag 20 mei 2012

We worden wakker van de regen op ons tentje, we draaien ons nog eens lekker om. Vandaag minder dan 40 km te gaan. De afstand tot de volgende camping bij Antequera, ruim 110 km, is te ver. Bovendien zitten er een paar puerto’s in. We hebben de afstand daarom in twee stukjes geknipt, met een overnachting in Ventas de Zafarraya. Gisteravond is de “grote” afkoeling begonnen. Vannacht was het zelfs koud! Tijdens het afbreken van de tent krijgt Ali koude handen. Joop besluit, net als Ali, zijn korte broek voor een lange te verruilen. Meer dan 10 graden is het zeker niet en de gevoelstemperatuur ligt bij het vriespunt. Voor we gaan fietsen warmt Ali haar handen op bij een kop koffie in het café bij de camping. Als we zijn opgewarmd gaan we op weg naar Alhama de Granada. Al snel moeten we gaan schuilen voor een buitje. Het is Hollands weer. Brede opklaringen afgewisseld met buien en een stevige zuidwester. We klimmen weer naar 1050 m, in de afdeling naar Alhama de Granada is het fris en Ali doet haar handschoenen weer aan. Nee, niet de fietshandschoenen maar echte, warme handschoenen.
We nemen uitgebreid de tijd om Alhama te bekijken. Het stadje is gebouwd aan de rand van een ravijn. Het is bekend om zijn helende baden, Alhamman, al vanaf de Romeinse tijd. Nadat Alhama door de katholieke legers werd heroverd op de Moren, beval Koningin Isabella kerken en andere belangrijke gebouwen te bouwen op de plaats van moskeen en synagogen. Als we langs de kerk lopen stroomt deze net leeg met feestelijk uitgedoste families. In hun midden meisjes als bruidjes gekleed en jongetjes in militaire tenuetjes. Nieuwsgierig geworden gaan we de kerk in en worden opgenomen in een feestelijk gebeuren. Iedereen ziet er blij en gelukkig uit. Na Alhama beginnen we aan de tweede klim van de dag. Hoe hoger we komen, des te kouder wordt het. Het begint zelfs te hagelen en we kunnen net op tijd schuilen onder een carport van een restaurant. In Ventas de Zafarraya blijken beide onderkomens niet meer te bestaan en rijden we 2 km terug naar Meson Al Andalus in Pilas de Algaida. We zijn een beetje verkleumd als we hier aankomen. We vrolijke op van het bord: “Especialidad en: CHURRASCO, COMIDAS CASERAS, POLLOS ASADOS Y CARNES A LA BRASA”. De kamer is prima, het eten boers lekker en in de bar gezellig. Dat onze kleren weer uren in de wind naar sigarettenrook stinken nemen we op de koop toe. Moeder en dochter zijn baas in de keuken en vader en zoon regelen de bar. Hard werken in zo’n familiebedrijfje.
Adios, JA

NB. De regen ,vermengd met natte sneeuw ,klettert tegen de ramen. We zien net op TV dat er weer een portie warme lucht uit Afrika in aantocht is.