Langs de bron van de Taag

Alarcon, zaterdag 5 mei 2012

Woensdag 2 mei
Zonder ontbijt, op een korst oud brood na, stappen we, na een koude nacht, op de fiets. In Albarracin, Royuela en Calomarde zijn de winkels nog gesloten of er is zelfs geen winkel. Op weg naar Frias de Albarracin komen we Brigitte en Michael uit Passau tegen, ze fietsen van Zuid Spanje naar huis. Brigitte is 70(!), we kunnen het eigenlijk niet geloven. We blijven bijna een uur met hen kletsen en wisselen veel ervaringen uit. Ze willen graag met ons mee als de Zijderoute doorgaat, wie weet. In Frias vraagt Ali (in het Spaans) aan 3 krasse dames of er een winkel/bakker is en ze krijgt uitgebreid en enthousiast antwoord, in rap Spaans en uit 3 monden tegelijkertijd. We denken dat er dus een winkel is en dat blijkt even later ook te kloppen, Joop is er langs gereden zonder het op te merken, Ali herkent winkels beter.
We kopen er uitgebreid in, o.a. verschillende soorten koekjes. Op het marktpleintje gaan we uitgebreid brunchen, daar knappen we van op. Nu kunnen we de klim naar de Puerto de El Cubillo, 1617 m, wel aan. De klim gaat vlotjes, eens een keer geen tegenwind en een lekkeren temperatuur. We fietsen een tijdje over een prachtige hoogvlakte. Daar treffen we Pim en Anita, fietsend van Madrid naar Valencia. Ze hebben alleen de mei-vakantie tot hun beschikking. Alweer staan we lang te kletsen.Verder gaat het naar de oorsprong van de Taag, een groot monument, picknick- en parkeerplaatsen markeren deze plek. De afdaling, die daarna volgt, is werkelijk fantastisch. Er steekt zelfs een gems vlak voor onze fietsen de weg over! Gelukkig zagen we hem al aankomen. Ook zien we veel herten, eekhoorntjes en grote roofvogels. In Una , waar we tegen zessen aankomen (we hebben veel tijd verkletst) wijst de GPS ons rechtstreeks naar het hotel. Van een handgeschreven briefje stellen we een, naar later blijkt, een smulmenu samen( de taalgids Spaans schiet te kort). Ali krijgt in ieder geval een “joekel” van een entrecote en Joop een schotel zeebanket. En altijd inclusief rode wijn, die wordt er gewoon bij gezet alsof het water is. VIVA ESPANA!

Donderdag 3 mei
We ontbijten in het hotel. Op het pleintje van Una kopen we fruit en in een kroeg, het plaatselijke uitgiftepunt van brood, brood. Het is zonnig en fris. Tijdens de klim naar de hoogvlakte van Ciudad Encantada (de betoverde stad) gaat de lange broek uit. In het park van C.E. zijn de meest onwaarschijnlijke rotsformaties , met namen zoals De Romeinse Brug, Het gevecht tussen de olifant en krokodil en meer van dat soort namen. Wij gaan het park niet in, is niet zo aan ons besteed. In plaats daarvan drinken we een kop koffie in het bijbehorende restaurant. Daar worden we aangesproken door Petra en Hans. Zij fietsen de route van zuid naar noord en naar huis. Petra fietst echter op een ligfiets en dat is met deze bergen nauwelijks te doen. Ze hebben daarom besloten het zwaarste stuk dat nog komen gaat, met een gehuurd busje, fietsen achterin, te overbruggen. Vanaf Barcelona weer op de fiets.
Ze volgen wel de route en dat is, behalve de fietspaden, prima te doen. Als we op de parkeerplaats afscheid nemen, worden we “overvallen” door een groep enthousiaste mountainbikers. Het zijn de Ier en de Spanjaarden, eerder ontmoet in de kroeg in Fortunate. Het wordt een vrolijk weerzien. Na een lang oponthoud gaan we verder. Na een prachtige afdaling van 9 km komen we uit bij de Rio Jucar en gaan aan de oever picknicken. We fietsen over de stille Camino de San Isidro weer omhoog en krijgen als beloning een subliem uitzicht op de monumentale bovenstad van Cuenca. We overnachten in de benedenstad in een eenvoudig hostal. ’s Avonds eten we , voor het eerst deze reis, paella.
Adios, JA