Door de Hueangvallei

Ban Pak Huai, 31-01-2019

Om half 8 gaan we fietsen. We nemen met een kop koffie afscheid van de Mekong bij het luxe River Mountain Resort. De Mekong gaat landinwaarts door Laos. Wij blijven de grens volgen maar nu langs de Hueang rivier. In de droge tijd (nu) is het een beekje van enkele meters breed en kunnen de mensen over en weer waden. Onderweg worden we gepasseerd door Pelle en Take. Pelle, 5 jaar, zit op een aanhangfiets bij zijn moeder en Take, 3 jaar, zit bij zijn vader achterop. Af en toe zitten ze in de aanhangwagen om te spelen en te relaxen. Een Thaise auto stopt en biedt ons flessen water aan. De man denkt (denken wij) dat we ouders met kinderen en kleinkinderen zijn! 10 jaar geleden zouden E(M?)JO dit ook leuk gevonden hebben!!?? We fietsen verder door het stille en lege gebied. Het is hier prachtig. Het overtreft onze verwachting. De route is nog steeds heuvelachtig. Er zitten venijnige klimmetjes tussen zoals: 300m 12%, 400m 10% en 400m 11%. Het gaat recht omhoog, dus zonder een haarspeldbocht om even op adem te kunnen komen. In de volle zon pittig. Ali redt het steeds net niet en moet de laatste stukjes lopen. Onderweg pauzeren we voor een ijskoffie. Die is overal bij de winkeltjes verkrijgbaar. Om 13 uur komen we aan bij het Ban Plathu Resort. Een klein resort op een prachtige plek aan de rivier. De bungalows zijn precies zoals we het graag willen hebben. Wij nemen de meest luxe omdat die een mooi groot terras aan de rivier heeft. Er is een zwembadje, maar te klein om echt te kunnen zwemmen. Op het resort is niets te krijgen, maar 1 km verderop is een winkeltje waar alles wat we nodig hebben te koop is. Dus ook koud bier. Aan het eind van de luiermiddag fietsen we naar een eetstalletje verderop. Als toetje kopen we op de markt gefrituurde banaan. Daarna installeren we ons, ingesmeerd met DEET, op ons terras en genieten van het ruisen van de rivier en de oerwoudgeluiden. Verder is er niets te horen.
JA