Dag Portugal
Door: JA
Blijf op de hoogte en volg Joop en Ali
18 Mei 2013 | Spanje, Huelva
Matalascanas, 17-05-2013
Dinsdag, 14 mei
Om half een nemen we afscheid van Erik,Marije, Jurre en Ole (Emjo). Zij vliegen om 7 uur weer terug naar Rotterdam. Wij willen in Olhao, voorbij Faro, de tent opzetten. Omdat dat in een halve dag niet meer te bereiken is, fietsen we naar het station van Albufeira, 11 km. verderop. Ook omdat we nieuwsgierig zijn hoe trein en fiets in Portugal is geregeld. De trein vertrekt om 14.03, dus we zijn ruimschoots op tijd. Als we onze fietsen in de trein willen laden krijgen we hulp van fietsers die al in de trein zitten. Het zijn Australiërs, we praten honderduit en wisselen gegevens uit. Op de camping van Olhao staat de tent mooi onder grote parasoldennen. De kliffenkust is vervangen door duinen, eilanden voor de kust en lange, brede stranden. Het is het Parque Naturel de Ria Formosa. Een paradijs voor vogelliefhebbers. Om half tien ’s avonds krijgen we een sms van Emjo. Hun vliegtuig heeft materiaalpech. De vlucht gaat niet door, iedereen wordt naar hotels in Faro gebracht. Zij moeten vanaf 8 uur de volgende ochtend paraat zijn voor eventueel vertrek.
Woensdag, 15 mei
Van Emjo horen we dat er om 10.15 wordt gevlogen. Dat wordt later herroepen, het wordt waarschijnlijk pas laat in de avond. Ook wij worden er een beetje stressy van. Intussen fietsen wij stukjes van de Ecovia, afgewisseld met de N125. De Ecovia voert verder door het Parque Naturel en langs Salinas (zoutpannen). We zien veel vogels, maar herkennen er niet veel. Volgens het boekje zitten hier o.a. : lepelaar, kluut, steltkluut, visdiefje en diverse strandlopers. De dorpjes zijn schilderachtig. Pastelkleurige huisjes en azulejos op de gevels. Op de drooggevallen slikken en schorren zijn veel mensen bezig mosselen te zoeken. Als we op de camping in Monte Gordo aankomen lezen we dat Emjo om 4 uur vliegt met het gerepareerde toestel. We gaan lekker in het zonnetje zitten. Het was vandaag Hollands zomerweer, af en toe een buitje en veelal bewolkt. Echter niet koud. Morgen fietsen we naar Spanje, 10 km. verderop.
Donderdag, 16 mei
We varen de grensrivier, de Rio Guadiana, over met een pontje. Als we de pont op rijden zien we de roze fiets van Libby en de zilverkleurige fiets van Steve, de Aussies, staan. Als we in Spanje zijn aangekomen gaan we samen koffie drinken op het mooie pleintje van Ayamente. Daarna fietsen we gezamenlijk een stukje op. Joop loodst ons m.b.v. de GPS het stadje uit. Wij slaan later af naar de kust, waar we de tent op een camping ten zuiden van Huelva willen opzetten. Steve en Libby hebben een hostal geboekt even voorbij Huelva. We spreken af kontact te houden. Onderweg zien we weer een doodgereden slang. Op verzoek van Jurre fotograferen we deze. Als we langs de kustweg fietsen verbazen we ons over de enorme hoeveelheid appartementen en bungalows die hier in de “vette” jaren gebouwd zijn. Vermoedelijk als 2e woning voor de Spanjaarden, buitenlanders zien we hier nauwelijks. Nu staat er heel veel te koop en te huur. Het is allemaal prachtig aangelegd, zelfs fietspaden. De verloedering is echter al ingetreden. Triest om te zien. Winkeltjes, cafés, restaurants: allemaal gesloten. De kust is prachtig, ook hier duinen, brede stranden en mooie begroeiing.
Adios, JA
Dinsdag, 14 mei
Om half een nemen we afscheid van Erik,Marije, Jurre en Ole (Emjo). Zij vliegen om 7 uur weer terug naar Rotterdam. Wij willen in Olhao, voorbij Faro, de tent opzetten. Omdat dat in een halve dag niet meer te bereiken is, fietsen we naar het station van Albufeira, 11 km. verderop. Ook omdat we nieuwsgierig zijn hoe trein en fiets in Portugal is geregeld. De trein vertrekt om 14.03, dus we zijn ruimschoots op tijd. Als we onze fietsen in de trein willen laden krijgen we hulp van fietsers die al in de trein zitten. Het zijn Australiërs, we praten honderduit en wisselen gegevens uit. Op de camping van Olhao staat de tent mooi onder grote parasoldennen. De kliffenkust is vervangen door duinen, eilanden voor de kust en lange, brede stranden. Het is het Parque Naturel de Ria Formosa. Een paradijs voor vogelliefhebbers. Om half tien ’s avonds krijgen we een sms van Emjo. Hun vliegtuig heeft materiaalpech. De vlucht gaat niet door, iedereen wordt naar hotels in Faro gebracht. Zij moeten vanaf 8 uur de volgende ochtend paraat zijn voor eventueel vertrek.
Woensdag, 15 mei
Van Emjo horen we dat er om 10.15 wordt gevlogen. Dat wordt later herroepen, het wordt waarschijnlijk pas laat in de avond. Ook wij worden er een beetje stressy van. Intussen fietsen wij stukjes van de Ecovia, afgewisseld met de N125. De Ecovia voert verder door het Parque Naturel en langs Salinas (zoutpannen). We zien veel vogels, maar herkennen er niet veel. Volgens het boekje zitten hier o.a. : lepelaar, kluut, steltkluut, visdiefje en diverse strandlopers. De dorpjes zijn schilderachtig. Pastelkleurige huisjes en azulejos op de gevels. Op de drooggevallen slikken en schorren zijn veel mensen bezig mosselen te zoeken. Als we op de camping in Monte Gordo aankomen lezen we dat Emjo om 4 uur vliegt met het gerepareerde toestel. We gaan lekker in het zonnetje zitten. Het was vandaag Hollands zomerweer, af en toe een buitje en veelal bewolkt. Echter niet koud. Morgen fietsen we naar Spanje, 10 km. verderop.
Donderdag, 16 mei
We varen de grensrivier, de Rio Guadiana, over met een pontje. Als we de pont op rijden zien we de roze fiets van Libby en de zilverkleurige fiets van Steve, de Aussies, staan. Als we in Spanje zijn aangekomen gaan we samen koffie drinken op het mooie pleintje van Ayamente. Daarna fietsen we gezamenlijk een stukje op. Joop loodst ons m.b.v. de GPS het stadje uit. Wij slaan later af naar de kust, waar we de tent op een camping ten zuiden van Huelva willen opzetten. Steve en Libby hebben een hostal geboekt even voorbij Huelva. We spreken af kontact te houden. Onderweg zien we weer een doodgereden slang. Op verzoek van Jurre fotograferen we deze. Als we langs de kustweg fietsen verbazen we ons over de enorme hoeveelheid appartementen en bungalows die hier in de “vette” jaren gebouwd zijn. Vermoedelijk als 2e woning voor de Spanjaarden, buitenlanders zien we hier nauwelijks. Nu staat er heel veel te koop en te huur. Het is allemaal prachtig aangelegd, zelfs fietspaden. De verloedering is echter al ingetreden. Triest om te zien. Winkeltjes, cafés, restaurants: allemaal gesloten. De kust is prachtig, ook hier duinen, brede stranden en mooie begroeiing.
Adios, JA
-
18 Mei 2013 - 12:58
Joke:
Hallo Joop en Ali, wat waardeloos voor Marije en Erik en de jongens, maar goed beter zo op de grond dan in de lucht. Weet dat Pap en Mam vroeger de rivier nog op zijn geweest en dat het een hele belevenis was. Lijkt me toch wel heel apart, met een pontje over en je zitdan gelijk in een ander land. Jammer dat de appartementen niet meer worden bewoond, maar ja het is soms ook moeilijk om je hoofd boven water te houden(gelukkig kan ik zwemmen ;-) ).
Succes verder met fietsen en kijk uit naar het volgende verslag, vele knuffels uit het grijze noorden xxxx -
18 Mei 2013 - 17:01
Emjo:
Dank voor de dode lang;-). Inmiddels, met 21 uur vertraging, weer terug in koud en nat nederland! Bah we missen portugal nu al! Geniet er van! Kus van ons! -
20 Mei 2013 - 14:57
Margreet:
De Pinksterdagen zijn bijna voorbij en natuurlijk weer geen zon ! Hadden gisteren bezoek van een neef en zijn vrouw uit Amsterdam en daar scheen de zon uitbundig. Worden nou toch wel erg triest van dit Nederlandse rotweer. Ben voor nood mijn rommella aan het opruimen, doe ik nog wat nuttigs.... Ben blij dat ik jullie verhalen kan lezen en me zo kan indenken hoe fijn het kan zijn om elke dag de zon te zien (en vooral een normale temperatuur).
Veel liefs van Margreet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
