Door de Salentino

Ostuni, 22-05-2018

We gaan ontbijten in de bar bij het pleintje van de oude mannen. Er zijn er al een paar en ze herkennen ons! Vandaag ongeveer 70 km. fietsen, licht heuvelachtig. We gaan naar Ostuni. Onderweg zien we veel olijfbomen, amandelbomen, vijgenbomen, wijngaarden en cactussen. En natuurlijk leuke Italiaanse dorpjes. De eerste trulli's, nog niet gerestaureerd, dienen zich aan. De trulli's, mits nog steeds bewoond, staan op de werelderfgoedlijst. In de 15e en 16e eeuw behoorde Puglia tot het koninkrijk Napels. Voor onroerend goed werden forse belastingen opgelegd. De huizen werden daarom zonder cement gebouwd zodat ze razendsnel konden worden afgebroken. Daarom weken ze uit naar een ronde vorm en en een zelfdragend koepelvormig dak. Bij de lunch bestuderen we de kaart en komen tot de ontdekking dat we nog maar 15 km. te gaan hebben in plaats van 35! Rekenfoutje van de routemaker. We kunnen pas om 4 uur in het geboekte onderkomen terecht. We besluiten op de fiets Ostuni te bezichtigen. We raken bij een uitzichtpunt in gesprek met een Canadees. Hij woont tijdelijk in Bratislava en is freelancer. Hij organiseert o.a. fietsreizen. Mooi centraal, alle kanten Europa in zegt hij. We duwen onze fietsen door de straten en steegjes van het Centro Historico omhoog. Een oogverblindend wit stadje. De bewoners zijn dan ook verplicht hun huizen witgekalkt te houden. Daarna drinken we nog iets, doen boodschappen en gaan naar onze Casa, een oud, gerenoveerd huisje in de binnenstad. Eigenaar Antonio en zijn vrouw staan ons al op te wachten. We worden uiterst vriendelijk onthaald. Joop krijgt een fles wijn en Ali een tasje met lokale producten. Het huisje is ronduit schattig. Alles erop en eraan, zelfs een wasmachine. We voelen ons er onmiddellijk thuis. Voor de nieuwsgierigen: Casa Francesca. Morgen maar een klein stukje te gaan naar Alberobello. Daar is een camping.Tot nu toe zijn we nog niet moe geworden van de (korte) dagetappes.
Ciao, JA