Verrassingen

Gioia del Colle, 26-05-2018

We staan om half 7 op. Het belooft een warme dag te worden. Om half 8 staan we bij de receptie om af te rekenen. Helaas! Vergissing! Niet om half 8 maar om half 9 gaat het bureau open. De bar/cafe is gelukkig wel al open. Dus we gaan eerst ontbijten. We raken in gesprek met een Duits gezin met twee jonge kinderen. Zij vertellen dat ze in augustus vorig jaar ook al op deze camping zijn geweest. Zelfs dan was het niet erg druk en dat verbaast ons. Over een fietspad verlaten we Monopoli, Cittá turistica e d'arte. We fietsen weer het binnenland in en gaan klimmen tot een hoogte van 400m. Het aantal gefietste hoogtemeters wordt natuurlijk meer omdat er ook steeds weer afdalingen tussen zitten. Het valt Ali niet tegen dat ze het nog steeds kan, met volle bepakking klimmen. Al wordt, met het klimmen der jaren, het tempo wel lager en de dagafstanden korter. Joop zegt dat hij het daardoor met twee vingers in de neus kan. Stiekem vindt hij dat wel relaxed. We staan na ongeveer 50 km. voor het geboekte appartement, Al Catapano. We hebben bewust voor een korte etappe gekozen om de ontknoping van de Giro te kunnen zien. Bij het adres is er geen teken van leven. We bellen de eigenaar. Deze ontkent af te weten van de reeds betaalde reservering en breekt na enig heen en weer gepraat (half Engels, half Italiaans) het gesprek af. En wat doen we nu? Wij gaan naar de Carabinieri! Daar worden we uitstekend geholpen en de eigenaar wordt gebeld en komt nu naar het politiebureau. Hij biedt excuses aan en vertelt dat hij niet door booking.com op de hoogte is gesteld van de reservering. We gaan nu samen naar het appartement. Daar aangekomen maakt hij in de berging ruimte voor onze fietsen. We gaan met al onze tassen de trap op. Het appartement keuren we af, is nog niet ingericht voor bewoning. “Moment” zegt de baas “ik ben zo terug”. 10 minuten later vraagt hij Ali een naastgelegen appartement te komen bezichtigen. Dit appartement is veel beter, hoewel het nog schoongemaakt moet worden. Het is duidelijk dat wij de eerste gasten van het seizoen zijn. Alle tassen worden verhuisd. Intussen wordt de kamer door een (Roemeense) vrouw schoongemaakt. Zij vertelt dat ze al 10 jaar in Italië is, haar zoon zit in Finland en haar zuster in België. Er moet nog veel gebeuren om de kamer in verhuurbare staat te krijgen. Dat duurt ons te lang, Ali zoekt intussen op booking.com. Ook de baas staat druk te telefoneren. Hij heeft een alternatief gevonden: we kunnen overnachten in Il Grifione. Snel gekeken op booking.com: prima! We zijn ondertussen 2 uur verder. Opnieuw verkassen dus, net op tijd om de laatste kilometers van de Giro-etappe te zien. Op weg naar het politiebureau hadden we al gezien dat het stadje in feeststemming verkeert. De straten een pleinen zijn uitbundig versierd. Het is vandaag de verjaardag van de patroonheilige van de stad, San Filippus Nero. Vanavond veel festiviteiten, waaronder een processie. Rond half 8 gaan we op zoek naar een restaurantje, veel blijkt gesloten. We belanden midden in de grote rondgang met het beeld van San Filippus. We vragen aan omstanders of we nog ergens kunnen eten. We worden verwezen naar een grote pizzeria vlakbij. Na het eten mengen we ons weer in het feestgedruis. Op het grote plein is een klassiek concert gaande. Op weg terug naar Il Grifione zien we, tot onze verbazing, dat de heilige nog steeds wordt rondgedragen, mooi verlicht. Vanaf balkonnetjes wordt hij met rozenblaadjes bestrooid. Om 12 uur sluit een groot vuurwerk deze feestdag af maar dat krijgen we niet meer mee.
Ciao, JA