Op weg naar Havana
Door: JA
Blijf op de hoogte en volg Joop en Ali
21 December 2014 | Cuba, Havana
Groningen, 21 december 2014
Hallo allemaal,
Belofte maakt schuld, vandaar dat we onze belevenissen en foto's van de Cuba reis onder de kerstboom op de site plaatsen. Internet ter plekke is slechts mogelijk in een internethoek (2 á 3 PC''s, altijd bezet) op een (luxe) resort, of in een grote stad bij ETECSA. Bij de laatste mogelijkheid eerst aansluiten in een lange wachtrij voor de aanschaf van een kraskaart met inlogcodes en dan weer aansluiten in een andere wachtrij (nog veel langer) voor een plek achter een vrijgekomen PC.
We besluiten hierom het internet maar te vergeten en thuis de site bij te werken.
Over de politieke situatie in Cuba hebben we meestal openlijk kunnen praten. Dat kan best wordt ons vertelt, zolang je het maar niet van de daken schreeuwt...Wij zullen daar in onze site niet meer te veel op ingaan omdat er de laatste dagen genoeg over in de kranten heeft gestaan.
De eerste week:
We komen in Cuba aan terwijl het weer helemaal van slag is. De volgende dag regent en stormt het nog steeds... Dus niks bijkomen aan parelwitte stranden...Wel kunnen we aanschouwen hoe de grote kolonie Canadezen in het resort wordt beziggehouden. Zelfs Bingo! Wij lezen, luieren en observeren.
Gelukkig is het de eerste fietsdag mooi weer. Met een heerlijke rugwind rijden we over de snelweg(!) naar onze eerste casa particular in Matanzas. Er is zo weinig verkeer dat we meestal één rijbaan voor onszelf hebben. Wel gedeeld met paarden, karren en ossen. De casa wordt gerund door de jonge Lisette, afgestudeerd als accountant. Zij praat goed Engels.
De volgende etappe voert ons, alweer gewoon over de grote weg, naar Guanabo, vlak voor Havanna. We fietsen over de hoogste brug van Cuba dat over het Yumuri dal is gebouwd. Het verhaal wil dat de Siboney-indianen, om aan slavernij te ontkomen, zelfmoord pleegden door in de rivier te springen. Daarbij riepen ze uit : Yo mori (ik ben dood).
Het is “vies”warm. Het zweet gutst van onze lichamen. Bij Guanabo liggen mooie stranden waar de Havanezen vertier zoeken. Maar als we ons doel hebben bereikt regent het weer. Ook vandaag dus niet nog even naar het strand. In plaats daarvan houdt een aangeschoten Zweed, die al jarenlang een kamer in de casa huurt, ons aan de praat.
Om het oude gedeelte van Havanna te bereiken moeten we een pontje nemen. Maar dat gaat niet zomaar... We worden hier veel strenger gecontroleerd dan op het vliegveld! Alle tassen worden gecontroleerd op wapentuig. Hier valt zelfs Joops scheermes onder. Die van Ali dus ook. Maar met behulp van een agente mag ze die houden nadat ze met veel toneelspel heeft duidelijk gemaakt dat ze toch moeilijk met behaarde benen door Cuba kan fietsen. Gelukkig ziet men de stuurtassen, waarin oa een prachtig Zwitsers zakmes, over het hoofd.
De casa is snel gevonden. Alweer een prima adres. We blijven drie nachten in Havanna. De derde dag wordt Ali ziek. Buikloop, misselijk en hoofdpijn. Havanna is fascinerend, kleurrijk,overal live muziek maar ook hartverscheurend als je de deplorabele staat van de ooit prachtige koloniale huizen ziet. Het is nog steeds drukkend warm.
Hasta luego,JA
Hallo allemaal,
Belofte maakt schuld, vandaar dat we onze belevenissen en foto's van de Cuba reis onder de kerstboom op de site plaatsen. Internet ter plekke is slechts mogelijk in een internethoek (2 á 3 PC''s, altijd bezet) op een (luxe) resort, of in een grote stad bij ETECSA. Bij de laatste mogelijkheid eerst aansluiten in een lange wachtrij voor de aanschaf van een kraskaart met inlogcodes en dan weer aansluiten in een andere wachtrij (nog veel langer) voor een plek achter een vrijgekomen PC.
We besluiten hierom het internet maar te vergeten en thuis de site bij te werken.
Over de politieke situatie in Cuba hebben we meestal openlijk kunnen praten. Dat kan best wordt ons vertelt, zolang je het maar niet van de daken schreeuwt...Wij zullen daar in onze site niet meer te veel op ingaan omdat er de laatste dagen genoeg over in de kranten heeft gestaan.
De eerste week:
We komen in Cuba aan terwijl het weer helemaal van slag is. De volgende dag regent en stormt het nog steeds... Dus niks bijkomen aan parelwitte stranden...Wel kunnen we aanschouwen hoe de grote kolonie Canadezen in het resort wordt beziggehouden. Zelfs Bingo! Wij lezen, luieren en observeren.
Gelukkig is het de eerste fietsdag mooi weer. Met een heerlijke rugwind rijden we over de snelweg(!) naar onze eerste casa particular in Matanzas. Er is zo weinig verkeer dat we meestal één rijbaan voor onszelf hebben. Wel gedeeld met paarden, karren en ossen. De casa wordt gerund door de jonge Lisette, afgestudeerd als accountant. Zij praat goed Engels.
De volgende etappe voert ons, alweer gewoon over de grote weg, naar Guanabo, vlak voor Havanna. We fietsen over de hoogste brug van Cuba dat over het Yumuri dal is gebouwd. Het verhaal wil dat de Siboney-indianen, om aan slavernij te ontkomen, zelfmoord pleegden door in de rivier te springen. Daarbij riepen ze uit : Yo mori (ik ben dood).
Het is “vies”warm. Het zweet gutst van onze lichamen. Bij Guanabo liggen mooie stranden waar de Havanezen vertier zoeken. Maar als we ons doel hebben bereikt regent het weer. Ook vandaag dus niet nog even naar het strand. In plaats daarvan houdt een aangeschoten Zweed, die al jarenlang een kamer in de casa huurt, ons aan de praat.
Om het oude gedeelte van Havanna te bereiken moeten we een pontje nemen. Maar dat gaat niet zomaar... We worden hier veel strenger gecontroleerd dan op het vliegveld! Alle tassen worden gecontroleerd op wapentuig. Hier valt zelfs Joops scheermes onder. Die van Ali dus ook. Maar met behulp van een agente mag ze die houden nadat ze met veel toneelspel heeft duidelijk gemaakt dat ze toch moeilijk met behaarde benen door Cuba kan fietsen. Gelukkig ziet men de stuurtassen, waarin oa een prachtig Zwitsers zakmes, over het hoofd.
De casa is snel gevonden. Alweer een prima adres. We blijven drie nachten in Havanna. De derde dag wordt Ali ziek. Buikloop, misselijk en hoofdpijn. Havanna is fascinerend, kleurrijk,overal live muziek maar ook hartverscheurend als je de deplorabele staat van de ooit prachtige koloniale huizen ziet. Het is nog steeds drukkend warm.
Hasta luego,JA
-
21 December 2014 - 22:51
Willemijn:
Goed weer wat van jullie te horen. En beterschap Ali! -
22 December 2014 - 05:50
Carla En Dick Wind:
Bedankt voor jullie leuke verslag en wens jullie hele fijne feestdagen toe!
Groetjes,
Dick en Carla -
22 December 2014 - 12:40
Lia Pluymers:
Fijn om wat van jullie te horen, altijd leuk om de plekjes te zien waar jullie geweest zijn.
Als ik het goed begrijp zijn jullie weer thuis, goed en wel. Alweer een mooie ervaring!
De kerstdagen ga ik naar het donkere zuiden en met oud en nieuw zijn we weer terug in het Groningse.
Liefs, Lia en Ybe. -
22 December 2014 - 13:14
Ben & Ingrid:
Mooi om weer wat van jullie te horen ! Een kleurrijk land Cuba en met name Havanna. Ook nog hele fijne feestdagen toegewenst. Als het een beetje aardig weer is gaan we rond oud en nieuw-na de verplichte familie rituelen- nog kamperen op een mooi NTKC terreintje bij het kampvuur. Vorig jaar in st Geertruid (limburg) is ons dat goed bevallen.
groetjes,
Ben & Ingrid
-
22 December 2014 - 19:58
Joke:
Hallo Joop en Ali, was toch blij om af en toe even te horen hoe het daar was.
Gek dat je toch zo verwent bent met jullie verslagen dat je die dan ook echt gaat missen.
Wel heel leuk om dan nu de kiekjes te mogen zien en al wetend waar jullie waren met het verslag erbij.
Kan nu weer genieten van de mooie plaatjes en ook al hebben jullie daar de regen gehad, de temperatuur was tenminste lekker, hier was het wel even heel guur geweest.
Vele knuffels xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
